شالازیون و درمان آن

شالازیون و درمان آن

شالازیون یک بیماری چشمی است که اغلب با گل مژه اشتباه گرفته می شود، اما دو تفاوت مهم با آن دارد. این بیماری به صورت یک توده چربی یا کیست در پلک ها ظاهر می شود و به آرامی رشد می کند. معمولاً در پلک بالایی قرار دارد و بیشتر در مواردی بی دردسر است و درمان آن نیز زمان زیادی نمی برد. شالازیون معمولاً به دلیل مسدود شدن یا عفونت غده های میبومین در لبه پلک ایجاد می شود، که این غده ها چربی تولید کرده و سطح چشم را روان می کنند. گاهی اوقات شالازیون با غده های داخلی یا خارجی اشتباه گرفته می شود؛ اما مهمترین تفاوت آن است که شالازیون بی دردسر است در حالی که غده های دیگر ممکن است دردناک باشند. به عبارت دیگر، شالازیون اغلب پس از عفونت یکی از غده های میبومین توسعه می یابد.

شالازیون چیست؟

شالازیون یک بیماری چشمی است که باعث تشکیل یک غده و برآمدگی در پلک می شود و به آن به نام های «کیست پلک» و «کیست میبومین» هم اشاره می شود.

در پلک، غددی وجود دارند که عرق و چربی تولید می کنند و به طور طبیعی این مواد از طریق یک مجرا تخلیه می شوند. اما اگر به دلایلی که بعداً به آن ها خواهیم پرداخت، مجرای غدد چربی (میبومین) مسدود شود، شالازیون شکل می گیرد.

این بیماری اغلب در پلک بالایی ایجاد می شود اما ممکن است در پلک پایین نیز دیده شود. اغلب در افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله رخ می دهد و در ابتدا ممکن است دردناک باشد، اما به طور کلی یک عارضه بدون درد محسوب می شود.

تفاوت شالازیون و گل مژه چیست؟

گل مژه و شالازیون از نظر ظاهری ممکن است به نظر یکسان بیایند، اما در واقع دو بیماری متفاوت هستند.

گل مژه معمولاً به صورت یک برآمدگی کوچک و اندکی زرد رنگ در لبه پلک یا ریشه مژه دیده می شود، در حالی که شالازیون در میان پلک و دور از خط رویش مژه ها شکل می گیرد.

علاوه بر این، گل مژه معمولاً در کمتر از یک هفته به طور خودبخود بهبود می یابد، اما شالازیون معمولاً بدون درد و با رنگی صورتی رخ می دهد و ممکن است برای مدت طولانی باقی بماند.

تاکید می شود که در برخی موارد، گل مژه می تواند به شالازیون منجر شود، اما در کل دو بیماری از نظر علائم، محل بروز و زمان بهبودی تفاوت های مشخصی دارند.

علت شالازیون چشم چیست؟

شالازیون اغلب در افرادی که به بیماری های التهابی مربوط به پوست یا چشم دچارند اتفاق می افتد. برای مثال، بلفاریت، آکنه روزاسه، و درماتیت سبورئیک می توانند منجر به بروز شالازیون شوند.

در برخی موارد نادر، التهاب ویروسی ملتحمه چشم (کونژنکتیویت) نیز می تواند علت شالازیون چشم باشد.

احتمال بروز شالازیون در برخی افراد بالاتر است، از جمله:

• افرادی که در گذشته گل مژه چشم داشته اند.
• افراد دارای عفونت های ویروسی چشم.
• افراد مبتلا به سل (توبرکلوزیس).
• افراد مبتلا به سرطان پوست.
• افراد دیابتی.
• این عوامل می توانند خطر بروز شالازیون را افزایش دهند.

علائم شالازیون چشم

شالازیون یک بیماری چشمی بدون درد است که اغلب در پلک بالایی دیده می شود و با علائم زیر همراه است:

• تورم و قرمزی پلک به علت تجمع مواد در غدة چربی (میبومین).
• آبریزش اشک از چشم و تحریک چشم.
• اگر شالازیون بزرگ باشد، ممکن است به حدقه چشم فشار وارد کند و باعث تار شدن دید شود.

این عارضه در بزرگسالان، خصوصاً افراد بین ۳۰ تا ۵۰ سال شایع تر است و به ندرت در کودکان دیده می شود. شالازیون در اکثر موارد پس از چند هفته و بدون نیاز به درمان خاصی از بین می رود. با این حال، ممکن است شالازیون مجدداً عود کرده و بروز پیدا کند.

درمان شالازیون چطور است؟

شالازیون، یک مشکل چشمی است که در اکثر موارد، در چند هفته بدون نیاز به درمان دارویی بهبود می یابد. اما اگر وضعیت شالازیون پس از یک ماه بهبود نیابد، بهتر است با چشم پزشک یا اپتومتریست مشورت کنید. این متخصصان علائم وضعیت شالازیون و عملکرد عمومی چشم را بررسی کرده و احتمال وجود بیماری های دیگر چشمی را ارزیابی می کنند.

درمان شالازیون ممکن است با استفاده از داروها صورت گیرد. پزشک ممکن است قطره چشمی را برای کاهش التهاب چشم تجویز کند. در برخی موارد، از تزریق استروئیدها برای کاهش التهاب و ورم چشم استفاده می شود. اگر عفونت باکتریایی در چشم وجود داشته باشد، پزشک ممکن است دوره ای از آنتی بیوتیک ها را تجویز کند.

در موارد جدی تر یا در صورت تکرار مداوم شالازیون، پزشک ممکن است به جراحی روی آورد. جراحی شالازیون به صورت سرپایی و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. در این جراحی، غده شالازیون به طور کامل خالی می شود. در مواردی که شالازیون به صورت مکرر بازگشت دارد، پزشک ممکن است نمونه برداری از شالازیون را انجام دهد و سپس با بررسی نمونه، علت زمینه ای بیماری را تشخیص دهد.

پیشگیری از شالازیون

می توانید با انجام برخی اقدامات بهداشتی روزمره، احتمال بروز شالازیون را کاهش دهید:

• شستن دست ها: دست های خود را به طور منظم و مکرر بشوید، زیرا دست ها یکی از اصلی ترین راه های انتقال آلودگی به چشم هستند.
• استفاده صحیح از لنزهای چشمی: حتماً قبل از گذاشتن و برداشتن لنزها دست های خود را به خوبی شسته و ضدعفونی کنید. لنزها را با محلول های مخصوص ضدعفونی کرده و آن ها را در محیط استریل و دمای مناسب نگهداری کنید.
• شست و شوی صورت: صورت خود را روزانه بشوید و قبل از خوابیدن بهتر است صورت خود را بشویید و آرایش تان را پاک کنید.
• بهداشت لوازم آرایشی: تاریخ تولید و انقضای محصولات آرایشی مصرفی خود را چک کرده و از مصرف محصولات فاسد شده پرهیز کنید. همچنین، بهتر است لوازم آرایشی چشم مانند ریمل و خط چشم را هر سه ماه یک بار عوض کنید.

بهترین دکتر درمان شالازیون

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی شالازیون شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان شالازیون خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان شالازیون هستید یا خیر.