امروزه حجم زیادی از عمل های زیبایی در سراسر جهان مربوط به جوان‌سازی و رفع چین‌وچروک صورت است. به لطف پیشرفت علم و تکنولوژی، روش های مورد استفاده در این زمینه تنوع بالایی دارند. از جمله روش های نوین و امن برای جوان‌سازی پوست می توان به تزریق ژل (فیلر) و تزریق بوتاکس اشاره کرد. این دو روش به لحاظ نحوه انجام شباهت بسیاری به هم دارند. به همین دلیل اغلب افراد آنها را با هم اشتباه می گیرند. این مقاله به بررسی کاربرد فیلر و بوتاکس به همراه مزایا و معایب آنها اختصاص داده شده است. با ما تا پایان همراه باشید.

 

تزریق ژل و بوتاکس

پوست صورت با افزایش سن بخش زیادی از خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. در نتیجه صورت حالت آویزان به خود گرفته و میزان چین و چروک آن افزایش می یابد. کاهش چربی زیر پوست با افزایش سن نیز این فرآیند را تشدید می کند. این خطوط که چین و چروک استاتیکی نام دارند، بیشتر در محدوده گردن، گونه و خط فک مشاهده می شود. بعضی از خطوط موجود در صورت به دلیل تکرار حرکاتی از قبیل خندیدن، اخم کردن، جمع کردن چشم و … بوجود می آیند. خطوط موجود در اطراف چشم، بین ابرو و پیشانی به این روش ایجاد شده و چین دینامیکی نام دارند.

چروک و پیر شدن پوست بخش تغییر ناپذیر زندگی هر انسانی است. بسیاری از افراد برای کند شدن این فرآیند از روش های جوانسازی پوست استفاده می کنند. روش های مختلفی برای جوانسازی پوست وجود دارد که در دو گروه جراحی و غیر جراحی (غیرتهاجمی) جای می گیرند. از جمله روش های امن و غیرتهاجمی جوانسازی پوست می توان به تزریق بوتاکس و فیلر (تزریق ژل) اشاره کرد.

تزریق بوتاکس

بوتاکس نام تجاری سم بوتولیسم است. البته علاوه بر بوتاکس محصولات دیگری از این ماده در دسترس قرار دارد که از جمله آنها می توان به زئومین (Xeomin) و دیسپورت (Dysport) اشاره کرد. این سم از باکتری بوتولینیوم کلستریدیوم بدست می آید.

 

کاربرد بوتاکس

بوتاکس در زمینه های مختلف از قبیل جوانسازی پوست، کاهش تعریق زیر بغل، کف دست، کف پا، پرش پلک، گرفتگی عضلات و تیک گردن، بهبود لبخند لثه ای و … کاربرد دارد. انواع خطوط دینامیکی از قبیل چین و چروک های پنجه کلاغی (گوشه چشم) با این روش قابل درمان است. بعد از تزریق بوتاکس، ارسال پیام عصبی به عضلات محل مورد نظر مسدود می شود. این فرآیند در اصطلاح فلج کردن یا فریز کردن عضلات نام دارد. البته تزریق این ماده در هر نقطه از صورت به دلیل ایجاد فرم های غیرطبیعی امکان پذیر نیست. پیشانی، دور چشم و خطر اخم رایج ترین نقاط برای تزریق بوتاکس به شمار می روند. این روش علاوه بر رفع چین و چروک برای بالا بردن گوشه لب، نوک بینی و ابرو نیز کاربرد دارد.

 

مزایای تزریق بوتاکس

مدت زمان تزریق بوتاکس بسیار کوتاه و کمتر از ده دقیقه است. همچنین امکان از سرگیری فعالیت های روزمره بلافاصله بعد از تزریق وجود دارد. ماده بوتاکس کاملاً امن است و مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند. البته در یک درصد افراد تحت درمان با این روش، بدن در مقابل این ماده آنتی بادی ترشح کرده و اثر آن را از بین می برد. لازم به ذکر است که اثر این ماده موقتی می باشد و بعد از مدتی از بین می رود. این موضوع برای افرادی که از ظاهر جدید خود رضایت ندارند اهمیت بسیاری دارد.

 

معایب تزریق بوتاکس

بوتاکس روشی موقت در جوانسازی و کاهش چین و چروک صورت است؛ زیرا ماده تزریقی بعد از مدت 4 الی 6 ماه جذب بدن و عضلات از حالت فلجی خارج می شوند. برای حفظ نتایج باید به صورت دوره ای اقدام به تزریق بوتاکس کرد. البته به مرور زمان فواصل بین تزریق افزایش پیدا می کند. همچنین این روش برای زنان باردار یا شیرده، بیماران عصبی ماهیچه ای و افراد مبتلا به بیماری های پوستی مناسب نیست. عوارضی نیز برای این روش عنوان شده که بیشتر از محصولات بی کیفیت و نامعتبر نشات می-گیرند. البته انجام تزریق زیر نظر متخصص با تجربه نیز در پیشگیری از عوارض نقش دارد. عوارض تزریق بوتاکس عبارتند از:

• افتادگی پلک و ابرو (در صورت انجام تزریق در نزدیکی چشم)
• ضعف عضلات پیرامون ناحیه تزریق
• اختلال در بلع، تکلم و تنفس
• عدم تقارن صورت
• درد و خونریزی
• تاری دید
• سردرد
• قرمزی
• خارش
• تورم

تزریق ژل یا فیلر

یکی دیگر از روش های نوین و غیرتهاجمی برای جوانسازی پوست، تزریق فیلر یا پر کننده نام دارد. فیلر عنوان ماده ای است که برای پر کردن بخش های مختلف صورت مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اینکه بیشتر این مواد مورد استفاده حالت ژله ای دارند، به این روش تزریق ژل نیز گفته می شود. بر حسب نوع نیاز، انواع مختلفی از این ماده در دسترس قرار دارد. رایج ترین نوع فیلر، حاوی هالورونیک اسید است. این ماده به صورت طبیعی در بافت پوست وجود دارد؛ اما با افزایش سن مقدار آن کاهش یافته و زمینه بروز چین و چروک فراهم می شود. تزریق هالورونیک اسید، کمبود این ماده را در پوست جبران می کند. از دیگر مواد موجود در فیلر می توان به اسید پلی لاکتیک، کلسیم هیدروکسی آپاتیت و کلاژن اشاره کرد. فیلر در انواع نیمه موقت و دائم نیز موجود است که به دلیل عوارض احتمالی چندان مورد قبول پزشکان نیست.

 

کاربرد فیلر

فیلر یا تزریق ژل برای رفع چین و چروک استاتیکی (خطوط ناشی از چاقی، افتادگی پوست و افزایش سن) مناسبت بیشتری دارد. این خطوط بیشتر در کناره لب و روی گونه مشاهده می شوند. پر کردن جای زخم، رفع تیرگی و گودی زیر چشم و حجم دهی به گونه، لب و … از دیگر کاربردهای فیلر است. مواد تزریقی به این نواحی تولید کلاژن در پوست را تحریک می کنند. در نتیجه پوست به حالت شادابی و جوانی قبل بازمی گردد. انواع مختلفی از ماده فیلر بر حسب وضعیت پوست و نشانه های پیری در دسترس قرار دارد.

 

مزایای تزریق ژل

تزریق ژل یکی از روش های ایمن در جوانسازی پوست است. غالب مواد به کار رفته در ساخت ژل فیلر، هالورونیک اسید و کلاژن می باشد که به صورت طبیعی در بدن وجود دارد. در نتیجه مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند. از دیگر مزایای تزریق فیلر می توان به موقتی بودن اثر آن اشاره کرد. به عبارتی در صورت عدم رضایت فرد از نتیجه امکان برگرداندن پوست به وضعیت قبل تزریق وجود دارد. سایر مزایای این روش عبارتند از:

• مدت زمان کوتاه تزریق
• از سر گیری فعالیت های روزانه بعد از تزریق
• مشخص شدن نتیجه کار بلافاصله بعد از تزریق

معایب تزریق ژل

اثر تزریق ژل روی پوست موقتی است و بعد از جذب مواد به بدن از بین می رود. در نتیجه نیازمند انجام مجدد تزریق در دوره زمانی مشخص است. ماندگاری فیلر بر حسب نوع ماده مورد استفاده بین 6 الی 24 ماه است. عدم استفاده از ژل باکیفیت یا مراجعه به کلینیک های غیربهداشتی فرد را با مشکلات مختلفی مواجه می کند. از جمله این موارد می توان به حساسیت، عفونت، زخم، اسکار، خارش، جوش های پوستی، عدم تقارن و حتی مشکلات بینایی اشاره کرد. همچنین سلامت جسمی یکی از لازمه های این عمل است. افراد مبتلا به بیماری باید قبل از تزریق با پزشک خود مشورت کنند. زنان باردار و شیرده نیز برای این کار مناسب نیستند.

 

هزینه تزریق ژل (فیلر) و بوتاکس

هزینه تزریق بوتاکس یا فیلر ثابت نیست و بر اساس شرایط پوست، نوع ماده مورد استفاده، حجم تزریق، نوع کلینیک، تجربه و تخصص پزشک و بسیاری موارد دیگر تعیین می شود. در نتیجه برای آگاهی از هزینه ها حضور در جلسه مشاوره با پزشک الزامی است.

 

برای تزریق ژل (فیلر) و بوتاکس به چه کسی مراجعه کنیم؟

متاسفانه امروز بسیاری از سالن‌های زیبایی بدون داشتن مجوزهای لازم خدمات تزریق ژل و بوتاکس را به مشتریان خود ارائه می‌دهند. در حالی که تزریق ژل و بوتاکس باید توسط پزشک مجرب انجام شود، در غیر این صورت خطرات زیادی می‌تواند پیش بیاید. دکتر رضا پورمازار جراح و متخصص بیماری‌های چشم لیزیک – لازک – آب مروارید (فیکو) – لیزر – جراحی پلاستیک پلک و مجاری اشکی در تهران خدمات تزریق ژل و بوتاکس را بهره‌گیری از جدیدترین متدهای روز دنیا به بیماران ارائه می‌دهد. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به صورت حضوری به مطب دکتر پورمازار مراجعه کنید.

سخن پایانی

اگرچه روش های بوتاکس و فیلر مشابه هم انجام می شوند؛ اما مکانیسم اثر و کاربردهای متفاوتی برای این دو روش ذکر شده است. تزریق بوتاکس بیشتر برای درمان چین و چروک ناشی از تکرار حالت های صورت (خنده، اخم و …) مورد استفاده قرار می گیرد؛ اما تزریق ژل (فیلر) برای پر کردن چین و چروک ناشی از افزایش سن (استاتیکی) کاربرد دارد. با توجه به این موضوع استفاده همزمان از این دو روش برای جوانسازی پوست بلامانع است؛ زیرا هر یک هدف جداگانه ای را دنبال می کنند. البته برای دستیابی به بهترین نتیجه مراجعه به پزشک متخصص و باتجربه باید مدنظر قرار گیرد.

در بیماری انحراف چشم یا استرابیسم زاویه دید هر دو چشم یکسان نیست. انحراف چشم بیشتر در دوران کودکی و در سنین پایین شایع است. به طور کلی از سن 1 تا 4 سالگی انحراف چشم تشخیص داده می شود. بعد از 6 سالگی بروز انحراف چشم نادر است. البته ممکن است این بیماری چشم، در زمان بزرگسالی هم بروز پیدا کند. انحراف چشم در بزرگسالی می تواند به دلیل دوربینی شدید یا تومورهای مغزی ایجاد شود. انحراف چشم ممکن است در جهات مختلف باشد.

• انحراف چشم به سمت داخل (ایزوتروپی)

• انحراف چشم به سمت خارج (اگزوتروپی)

• انحراف چشم به سمت بالا (هایپرتروپی)

• انحراف چشم به سمت پایین (هیپوتروپی)

انحراف چشم از روی ظاهر چشم ها به راحتی قابل تشخیص است. از علائم رایج انحراف چشم می توان به خستگی زیاد چشم ها، سردرد هنگام فعالیت چشم ها، دوبینی، تاری دید، مشکل در خواندن، عدم تشخیص عمق در بینایی و حساسیت به نور اشاره کرد.

علت انحراف چشم در بیشتر مواقع به طور کامل مشخص نیست. این بیماری می تواند به صورت موروثی هم انتقال پیدا کند. از دیگر دلایل پیدایش انحراف چشم می توان به آسیب در هنگام زایمان، آسیب به مغز، آسیب به مغز جنین، سکته مغزی، دیابت، فشار خون، وجود تومور در چشم و یا مغز، بیماری تیروئید، نشانگان داون و MS اشاره کرد.

انحراف چشم در کودکان شیوع بیشتری دارد. کودکان ممکن است از بدو تولد یا بعد از آن به انحراف چشم مبتلا شوند. این بیماری در این دوران باید هر چه زودتر درمان شود. البته بروز انحراف چشم در هر سنی نیاز به درمان دارد. در صورت درمان نشدن، استرابیسم باعث تنبلی چشم در کودکان شده و ممکن است کودک برای همیشه دید سه بعدی خود را از دست بدهد. زیرا مغز برای جلوگیری از دوبینی حاصل از انحراف چشم، پیام های که از طرف چشم دارای انحراف را دریافت می کند را نادیده می گیرد و در نتیجه تنبلی چشم حاصل می شود.

علاوه بر این، عدم درمان انحراف چشم باعث کاهش اعتماد به نفس کودک در میان جمع می شود. یکی از راه های درمان در زمان کودکی، بستن چشم سالم است. استفاده از این روش درمانی از بروز تنبلی دائم چشم ضعیف جلوگیری می کند. انحراف چشم در بزرگسالی با روش های متفاوتی درمان می شود که از جمله آنها می توان به روش های زیر اشاره کرد.

• بستن چشم سالم برای تقویت چشم ضعیف

• استفاده از پماد و قطره های تجویز شده

• ورزش دادن چشم با روش های پیشنهادی توسط پزشک متخصص

• استفاده از عینک های مخصوص

• عمل جراحی

• تزریق بوتاکس یا دیسپورت

درمان های غیر جراحی برای افرادی که دارای انحراف چشم با زاویه کم هستند توصیه می شود. جراحی انحراف چشم یک درمان معمول برای انحراف چشم است. در این نوع جراحی به هیچ وجه کره چشم خارج نمی شود، بلکه در این عمل پلک در ابتدا توسط ابزارهای مخصوص کاملا باز شده و سپس با ایجاد چند برش کوچک روی غشای نازک و شفاف سفید چشم، عضلات چشم یا چشم های دارای انحراف تغییر داده می شود. مدت زمان انجام این عمل بین 30 تا 2 ساعت می باشد.

دیابت یک بیماری رایج بین مردم جهان است. بدن افراد مبتلا به دیابت نمی تواند انسولین تولید کند. در نتیجه قند در خون باقی می مانند و به گلوگز تبدیل نمی شود. برای جبران کمبود کلوگز در سلول های بدن افراد مبتلا به دیابت، باید انسولین تزریق شود. درمان نشدن به موقع دیابت، باعث بروز مشکلاتی از جمله از دست دادن بینایی به مرور زمان می شود. زیرا در اثر انباشته شدن قند، رگ های کوچک و بسیار ظریف در پشت چشم به وجود می آید و در فرایندی به نام رتینوپاتی دیابتی این رگ ها پاره می شوند. یکی از بروزترین درمان ها برای جلوگیری از نابینایی افراد دیابتی، درمان لیزری است. لیزر شبکیه فقط در زمان کاهش شدید بینایی تجویز می شود. در این درمان، رگ های پاره شده توسط لیزر شبکیه دوخته می شود.

لیزر شبکیه، پرتو نوری است که به صورت متمرکز بر روی بافت معیوب تابیده می شود. امروزه به صورت رایج از لیزرها برای درمان بیماری های شبکیه استفاده می شود. از جراحی لیزر شبکیه، برای درمان بیماری رتینوپاتی دیابتی استفاده می شود.

در این عمل جراحی اشعه از نور لیزر بر روی رگ های پاره شده متمرکز می شود و این اشعه باعث بسته شدن رگ های آسیب دیده می شود. درمان رتینوپاتی دیابتی با استفاده از لیرز شبکیه به درمان فوتوکوآگولاسیون هم معروف است. تشخیص به موقع این بیماری توسط پزشک و درمان آن با استفاده از لیزر شبکیه روند کاهش دید را کمتر می کند. این جراحی یک درمان سرپایی است و در مطب و یا کلینیک های چشم پزشکی قابل اجرا است. لیزر شبکیه ای دارای هزینه درمان بسیار مناسبی است.

بعد از لیزر درمانی، بهتر است کارهای که نیاز به دید دقیق دارد انجام نگیرد. همچنین استفاده از عینک آفتابی در صورت حساسیت زیاد به نور توصیه می شود. از انجام برخی از کارهای که نیاز به دقت و دید وسیع دارد مانند رانندگی بریدن با چاقو و قیچی و.. بهتر است پرهیز شود. به طور معمول استفاده از قطره بعد از جراحی توصیه نمی شود و در صورت استفاده از قطره قبل از عمل، بهتر است برای مصرف دوباره حتما با پزشک مشورت صورت بگیرد.

انجام لیزر درمانی دارای عوارض بعد از جراحی است. از جمله شایعترین عارضه به وجود آمده تاری دید است که ممکن است تا یک روز طول بکشد. حساسیت به نور، کاهش دید در نور، وجود لکه های سیاه در میدان دید ،مشاهده لکه های رنگی در هنگام نگاه کردن و افت دید در تاریکی از دیگر عوارض احتمالی لیزر شبکیه است. بسیاری از این عوارض گذرا هستند و بعد از گذشت چند روز بعد از عمل از بین می روند.

با افزایش سن احتمال بروز بیماری های چشمی بیشتر می شود. آب سیاه یا گلوکوم در اثر فشار چشم به وجود می آید و بیشتر در افراد بالای 50 سال این عارضه دیده می شود. در بیماری آب سیاه، مایع چشمی در یک جا جمع می شود زیرا کانال شبکه مانندی که مایع چشمی در آن جریان پیدا می کند به دلایلی مسدود شده است. علت انسداد کانال، به طور کامل مشخص نیست ولی تحقیقات صورت گرفته، ارثی بودن این عارضه را ثابت می کند.

بالا رفتن فشار چشم باعث آسیب به عصب بینایی شده و دید کاهش پیدا می کند. با گذشت زمان آب سیاه دید مرکزی بیمار را کاهش می دهد. این بیماری در مراحل ابتدایی دارای علائم محسوس نیست. به همین علت بسیاری از افراد، زمانی که تغییر محسوسی در بینایی پیدا کنند متوجه بیماری آب سیاه می شوند. در مراحل پیشرفت گلوکوم، بیمار دچار علائمی چون سردرد، تهوع، استفراغ، درد چشم، درد در هنگام حرکات چشم و قرمزی چشم می شود. اگر آب سیاه، سریعاً درمان نشود ممکن است منجر به نابینایی شود که در این شرایط متاسفانه راه درمان و بازگشت بینایی وجود ندارد.

برای درمان آب سیاه روش های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:

درمان با دارو: اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، استفاده از دارو رایج‌ترین درمان آن است. داروهای تجویز شده، فشار چشم را کاهش می دهند. درمان آب سیاه اکثرا به صورت قطره یا قرص است. استفاده از قطره چشم باعث کاهش اشک چشم می شود و فشار چشم کاهش پیدا می کند. این داروها ممکن است باعث ایجاد عوارضی چون سردرد یا سوزش چشم شود.

درمان با لیزر: یکی از موثرترین درمان ها برای درمان آب سیاه استفاده از لیزر است. برای خارج کردن مایع از چشم از لیزر درمانی استفاده می شود. در درمان به وسیله لیزر، امکان برگشت وجود دارد و بیش از نیمی از بیماران بعد از لیزر درمانی با بازگشت فشار چشم روبرو می شوند.

درمان با جراحی: زمانی که دارو و لیزر درمانی جوابگو نباشد، استفاده از جراحی پیشنهاد می شود. پزشک متخصص با عمل جراحی، منافذی در چشم برای خروج مایع ایجاد می کند. در صد موفقیت این عمل در حدود 80 تا 90 درصد می باشد. با جراحی فقط دید باقی مانده حفظ می شود و بهبودی در بینایی حاصل نمی شود.

برخی از پزشکان برای درمان آب سیاه در مراحل اولیه، درمان طبیعی را توصیه می کنند. برای مثال استفاده از روغن نارگیل و یا روغن ماهی برای ماساژ اطراف چشم توصیه می شود. این کار باعث افزایش گردش خون شده و در نتیجه فشار چشم کاهش پیدا می کند. همیشه بهترین راه درمان، پیشگیری است. برای پیشگیری از ابتلا به آب سیاه، داشتن تغذیه مقوی کمک کننده است. تغذیه سرشار از کاروتنوئید مانند هویج، سیب زمینی شیرین، گوجه فرنگی، سبزیجات و… توسط پزشکان بسیار توصیه می شود. استفاده نکردن و یا کاهش مصرف برخی مواد غذایی مانند مصرف شکر و کافئین می تواند در حفاظت از سلامت چشم نقش مهمی داشته باشد.

عمل آب مروارید با لیزر، فمتوکاتاراکت نامیده می شود. روش معمول برای عمل آب مروارید روش فیکو است در این روش قرنیه توسط تیغ جراحی برش داده می شود و سپس به وسیله انرژی ماوراء بنفس دستگاه فیکو عدسی خرد شده و بیرون آورده می شود سپس لنز داخل چشم جایگزین می شود.

ولی در روش فمتو کاتاراکت، همه برش های جراحی و همچنین خرد کردن عدسی با استفاده از لیزر فمتوسکند انجام می شود.

لیزرهای فمتوسکند با ایجاد پالس های کوتاه، خروجی انرژی لیزر کمتری خواهند داشت و در نتیجه آسیب کمتری به بافت های اطراف می رساند.

به طور کلی، جراحی آب مروارید با حداقل انرژی بسیار مطلوب خواهد بود. زیرا باعث حفظ ساختارهای چشم مانند قرنیه، عدسی و.. می شود.

لیزر به وسیله تبخیر بافت ها باعث برش آن ها می شود. دستگاه لیزر به نرم افزارهای مجهز است که با استفاده از آن پزشک تعداد و مقدار انرژی پالس های فرستاده شده را تعیین می کند. این نرم افزار به پزشک کمک می کند تا محل دقیق تابش پالس و عمق و وسعت آن به طور دقیق مشخص شود.

عمل با لیزر، باعث افزایش دقت و کیفیت عمل می شود و همچنین باعث می شود همه مراحل حساس عمل آب مروارید با برش های دقیق لیزر صورت بگیرد. در نتیجه احتمال خطای انسانی به حداقل می رسد. با استفاده از این روش به طور همزمان می شود آستیگماتیسم را هم درمان کرد.

اغلب افراد که کاندید عمل آب مروارید چشم هستند، عمل با لیزر (فمتوکاتاراکت) را انتخاب می کنند. زیرا این عمل، علاوه بر داشتن دقت بالا، دارای دوره بهبودی کوتاه و بدون بخیه است. در نتیجه بیمار بعد از عمل آب مروارید سریع تر می تواند به زندگی عادی خود برگرد. از جمله مزیت های عمل آب مروارید با روش فمتوکاتاراکت می توان به موارد زیر اشاره کرد.

• در عمل با لیزر نیاز به تیغ جراحی نیست.

• امنیت عمل بالاست.

• همه مراحل عمل با استفاده از برنامه خودکار کامپیوتری انجام می گیرد.

• نتیجه عمل بهتر از روش معمولی است.

• در مجموع کلی عمل، کمتر از یک دقیقه از لیزر استفاده می شود.

• عمل راحتر و میزان انرژی لازم برای این عمل تا 50 درصد کاهش پیدا می کند.

• میزان آستیگماتیسم ایجاد شده در اثر عمل جراحی آب مروارید به حداقل می رسد.

• عمل آب مروارید با لیزر، بدون بی هوشی و فقط با بی حسی موضعی انجام می شود.

در عمل آب مروارید با لیزر، به طور معمول اگر دو چشم دچار آب مروارید باشد به صورت همزمان جراحی بر روی دو چشم صورت نمی گیرد. اصولا باید بین عمل دو چشم، با توجه به تشخیص پزشک چند روز تا چند هفته فاصله ایجاد شود.