رتینوبلاستوما چیست

رتینوبلاستوما چیست؟

رتینوبلاستوما (Rb) یکی از شایع ترین تومورهای شبکیه در کودکان است که حتی نوزادان، کودکان و حتی جنین (پیش از تولد) را نیز درگیر می کند. این بیماری معمولاً در کودکان زیر ۵ سال بروز می کند و بیش از یک سوم موارد ابتلا به آن به دلیل عوامل ارثی و ژنتیکی است؛ بنابراین، انجام آزمایش ژنتیک در صورت وجود این بیماری در خانواده ضروری است.

توموری که در شبکیه ایجاد می شود باعث می شود که چشم افراد در نور کم یا در نور فلاش برق بزند و به رنگ صورتی یا سفید دیده شود که این ممکن است در تشخیص بیماری کمک کند. اما خوشبختانه، نرخ بقای پنج ساله از این بیماری بسیار بالاست و حدود ۹۵٪ از بیماران موفق به درمان می شوند.

رتینوبلاستوما چیست

رتینوبلاستوما چیست

رتینوبلاستوما به چه چیزی گفته می شود؟

رتینوبلاستوما، یا به عبارت دیگر گلیومای شبکیه ای، یک نوع نادر از سرطان چشم است که به طور اصولی در کودکان زیر پنج سال دیده می شود. اگر این بیماری پیشرفت کند، ممکن است هر دو چشم را درگیر کند. سفید شدن مردمک چشم اولین نشانه وجود این نوع سرطان چشم است.

انواع سرطان رتینوبلاستوما

سرطان رتینوبلاستوما دو نوع اصلی دارد: ارثی و غیر ارثی.

یک سوم موارد ارثی از طریق ژنتیک و ارثی به نسل بعدی منتقل می شوند، در حالی که دو سوم دیگر مبتلایان به شکل غیر ارثی ابتلا می کنند و انتقال ژنتیکی به نسل بعدی وجود ندارد. شبکیه دارای سلول هایی است که مقابل تومورها مقاومت نشان می دهند و وظیفه آنها محافظت از چشم است. اما جهش در این سلول ها باعث می شود که قابلیت محافظتی آنها کاهش یابد و سلول های مرده توانایی ترمیم خود را از دست بدهند.

تجمع سلول های مرده در شبکیه باعث ایجاد تومور شبکیه می شود. گسترش سلول های سرطانی چشم می تواند به بخش های دیگر چشم آسیب برساند و حتی ممکن است مغز یا ستون فقرات را نیز درگیر کند. جهش سلولی در چشم عمدتاً به عوامل ژنتیکی و ارثی برمی گردد.

در بیش از ۵۰ درصد موارد سرطان رتینوبلاستوما، علل غیر ارثی یا اسپورادیک باعث ابتلا به این بیماری می شوند. در سرطان رتینوبلاستوما غیر ارثی معمولاً یک چشم درگیر است، اما احتمال ابتلای دو چشم هم وجود دارد و ممکن است بعد از پیشروی بیماری غده پینه آل هم درگیر سرطان شود.

رتینوبلاستوما در کودکان

رتینوبلاستوما یکی از سرطان های نسبتاً نادر شبکیه چشم است که از هر ۱۵۰۰۰ تا ۱۶۰۰۰ نوزاد متولدشده، یک نفر مبتلا به این بیماری می شود و معمولاً در کودکان زیر دو سال تشخیص داده می شود. وقتی هر دو والدین به این سرطان مبتلا باشند، احتمال ابتلای کودکان نزدیک به ۴۵ درصد خواهد بود. البته، در مواردی که بیماری پیشرفت نکرده و تنها چشم باقی مانده باشد، تقریباً ۹۵ درصد کودکان مبتلا به رتینوبلاستوما زنده می مانند.

شناسایی و غربالگری زودهنگام کودکانی که سابقه ارثی و ژنتیکی این بیماری را دارند، احتمال درمان را افزایش می دهد. به طورکلی، این بیماری نسبت به سایر سرطان های شایع در کودکان احتمال مرگ و میر پایینی دارد. بر اساس آماری در انگلستان، حدود ۹۸ درصد کودکان مبتلا به گلیومای شبکیه ای زنده می مانند، البته که تشخیص زود هنگام بیماری بی تأثیر نیست.

رتینوبلاستوما در بزرگسالان

رتینوبلاستوما بیشتر در کودکان زیر پنج سال رخ می دهد، اما گاهی هم در بزرگسالان مشاهده می شود. ایجاد لکه های تیره رنگ در میدان دید بزرگسالان و کاهش دید از علائم شایع تومور چشم در بزرگسالان هستند که در مواردی با دیگر بیماری های چشمی مانند آب مروارید و درد در کره چشم همراه می شوند.

رتینوبلاستوما معمولاً در کودکان زیر ۵ سال ایجاد می شود که معمولاً قبل از دو سالگی تشخیص داده می شود. در یک سوم موارد، علت این بیماری ارثی است.

رتینوبلاستوما یک طرفه و دوطرفه

زمانی که تومورها فقط یک چشم را مبتلا می کنند، به آن رتینوبلاستوما یک طرفه می گویند و در مواردی که هر دو چشم درگیر تومور شوند، با رتینوبلاستوما دوطرفه سروکار داریم. در حدود ۶۰ درصد موارد، تومور یک طرفه است.

رتینوبلاستوما ارثی

جهش های ژنی که ریسک رتینوبلاستوما و سایر سرطان ها را چند برابر می کنند، از والدین به کودکان منتقل می شوند. تومور شبکیه ارثی با الگوی اتوزومال غالب از والد به فرزند می رسد، یعنی فقط اگر یکی از والدین همین ژن جهش یافته را به کودک انتقال دهد، کافی است تا ریسک ابتلا در کودکان چند برابر شود.

اگر یکی از والدین ناقل ژن جهش یافته باشد، هر کدام از کودکان ۵۰ درصد شانس به ارث بردن آن ژن را دارند. کودکانی که رتینوبلاستوما ارثی دارند معمولاً در سنین پایین تر علائم را بروز می دهند. نکته مهم در رابطه با نوع ارثی این بیماری ابتلای هر دو چشم به سرطان است. در موارد غیر ارثی، معمولاً فقط یک چشم درگیر بیماری می شود.

درمان رتینوبلاستوما

درمان رتینوبلاستوما بسته به اندازه و مرحله تومور و همچنین سن و عمر بیمار متفاوت است. در مواردی که تومورها کوچک باشند، معمولاً درمان موضعی برای از بین بردن تومور توصیه می شود. کودک برای درمان موضعی تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرد. در بعضی از موارد، بعد از درمان به روش های موضعی، شیمی درمانی نیز تجویز می شود. روش های درمان موضعی شامل:

  • سرما درمانی (کرایوتراپی)
  • گرما درمانی (ترموتراپی)
  • لیزر درمانی.
  • در مواردی که تومورها بزرگ تر هستند، روش های زیر بیشتر توصیه می شوند:
  • پرتو درمانی
  • عمل جراحی و برداشتن چشم؛ البته این درمان بیشتر در بزرگسالان مبتلا به سرطان چشم به کار می رود.
  • شیمی درمانی.

درمان رتینوبلاستوما نیازمند یک برنامه درمانی شخصی سازی شده است که توسط تیم پزشکی متخصص تهیه و اجرا می شود، با توجه به ویژگی های هر بیمار و مراحل بیماری.

رتینوبلاستوما چیست

رتینوبلاستوما چیست

بهترین دکتر درمان رتینوبلاستوما

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی رتینوبلاستومای شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان رتینوبلاستومای خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای رتینوبلاستوما هستید یا خیر.

 

تومورهای ملتحمه چشمی چیست

تومورهای ملتحمه چشمی چیست؟

ملتحمه، یک لایه محافظ شفاف است که قسمت داخل پلک و روی سفیدی کره چشم را پوشانده و وظیفه تولید ترشحات مخاطی برای حفاظت و نرم کردن سطح چشم را دارد. تمام بافت های ملتحمه ممکن است به سرطان مبتلا شوند.

تومورهای ملتحمه چشمی، انواعی از ضایعات گوشتی هستند که در قسمت ملتحمه ایجاد می شوند. این تومورها می توانند شامل انواع خوش خیم و بدخیم باشند و علائمی همچون کاهش دید و بینایی را به وجود آورند. اکنون همراه ما باشید تا بیشتر با تومورهای ملتحمه آشنا شوید.

تومورهای ملتحمه چشمی چیست

تومورهای ملتحمه چشمی چیست

سرطان ملتحمه چیست؟

سرطان ملتحمه چشم، یکی از انواع سرطان های چشم است که در بخش ملتحمه چشم ایجاد می شود. این نوع سرطان شامل انواع مختلف نئوپلاسم های خوش خیم و بدخیم است که نوع آنها بسته به عواملی همچون سن، نژاد، وضعیت سیستم ایمنی بدن و میزان تابش به آنها متغیر است. تومورهای ملتحمه ممکن است به شکل های اکواموس، ملانسیتیک، لنفوتیک و سارکوم کاپوزی ظاهر شوند و منجر به کاهش دید و بینایی گردند.

یکی از انواع شایع سرطان ملتحمه، کارسینوم سلول سنگفرشی است که لایه ملتحمه داخل پلک ها و اطراف قرنیه روی سطح چشم را درگیر می کند. این نوع سرطان به ندرت به غدد لنفاوی حمله می کند. سرطان ملتحمه در مراحل پیشرفته تر ممکن است به طور تهاجمی به چشم آسیب برساند و به گونه ای باشد که درمانی به جز برداشتن و خارج کردن حدقه چشم وجود نداشته باشد.

ملتحمه کجای چشم است؟

ملتحمه یا Conjunctiva، یک غشا شفاف و نازک است که قسمت داخلی پلک ها و بخش قدامی صلبیه چشم را پوشانده است. این غشا پشت پلک ها و جلوی صلبیه قرار دارد و از لبه پلک به پوست و از قسمت وسط به قرنیه وصل می شود. ملتحمه به دو بخش پلکی و پیازی (روی کره چشم) تقسیم می شود و جایی که این دو بخش به هم می پیوندند، چین ملتحمه ای نامیده می شود.

علائم تومور ملتحمه

علائم تومورهای ملتحمه معمولاً در نواحی مختلفی از چشم ظاهر می شوند و به طور کامل قابل مشاهده هستند. آنها ممکن است با ایجاد لکه های تیره یا رگ های خونی، خالها، برجستگی ها یا زخم ها منجر به تغییر در رنگ یا بافت بخشی از ملتحمه شوند. گاهی اوقات تومورهای ملتحمه در نقاطی ظاهر می شوند که در ابتدا بدون علامت قابل توجهی نیستند و تشخیص آنها تنها از طریق معاینه عادی چشم امکان پذیر است. برخی از تومورهای ملتحمه با بزرگ شدن ممکن است به چشم اذیت رسانده و مشکلاتی را ایجاد کنند. شایع ترین علائم تومورهای ملتحمه عبارتند از:

  • احساس وجود جسم خارجی در چشم.
  • آبریزش چشم و اشک ریزی بی دلیل.
  • سوزش و درد در منطقه چشم.

انواع تومورهای ملتحمه

تومورهای ملتحمه در دو نوع تومور خوش خیم و بدخیم متمایز می شوند. یکی از انواع تومورهای بدخیم ملتحمه، کارسینوم ملتحمه است که به طور شبیه به ناخنک چشمی شکل می گیرد و شیار پلکی و لیمبوس را درگیر می کند. این نوع تومور معمولاً رشد تدریجی و آرامی دارد و به ندرت متاستاز می شود. برای درمان آن، عمل جراحی به صورت کامل لازم است تا بیماری دوباره عود نکند.

ملانوم بدخیم هم یکی از تومورهای ملتحمه نادر است که ممکن است در این منطقه ایجاد شود.

علاوه بر این، تومورهای ملتحمه می توانند شامل موارد زیر نیز باشند:

  • پاپیلوما
  • تومور درموئید
  • خال
  • درمولیپوم
  • لنفوم و هیپرپلازی لنفوئید
  • التهاب گرانولوماتو

هر یک از این تومورها وضعیت و شدت متفاوتی دارند و نیازمند رویکردهای درمانی مختلفی هستند.

دلایل ایجاد تومورهای ملتحمه

تومورهای ملتحمه می توانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند:

  • تعرض به نور خورشید: معرض بودن به نور خورشید برای مدت طولانی می تواند به برخی از تومورهای ملتحمه، مانند کارسینوم سلول های سنگ فرشی، را ایجاد کند.
  • عفونت ها: برخی تومورهای ملتحمه می توانند ناشی از عفونت هایی مانند پاپیلوم انسانی (HPV) ویروسی یا برخی از عفونت های دیگر باشند.
  • مصرف دخانیات: مصرف تنباکو و سیگار نیز می تواند به بروز برخی از تومورهای ملتحمه، مانند ملانوم ملتحمه، کمک کند.

درمان سرطان ملتحمه

درمان سرطان ملتحمه به شکلی کاملاً وابسته به نوع تومور، مرحله بالقوه آن، موقعیت و اندازه آن، و وضعیت عمومی بیمار متفاوت است. درمان های مختلفی برای سرطان ملتحمه وجود دارد، که شامل:

  • جراحی: برداشتن تومور به صورت جراحی می تواند در درمان تومورهای ملتحمه کمک کند. این روش معمولاً برای تومورهای بزرگتر یا تومورهای بدخیم استفاده می شود.
  • درمان با لیزر: استفاده از لیزر برای حذف تومورهای کوچکتر ملتحمه ممکن است موثر باشد.
  • شیمی درمانی: استفاده از داروهای شیمی درمانی برای کاهش اندازه یا کنترل رشد تومورهای ملتحمه بدخیم استفاده می شود.
  • پرتودرمانی: استفاده از پرتودرمانی (تابش) برای نابودی سلول های سرطانی ملتحمه درمانی است.
  • نظارت فعال یا نظارت دقیق روی بیماری: در برخی موارد، به جای درمان فوری، نظارت دقیق و پایش منظم روی تومور ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
  • درمان هدفمند: استفاده از داروهایی که به طور خاص به سلول های سرطانی می آیند و آنها را نابود می کنند.
  • کرایوتراپی: استفاده از سرما و فریز کردن برای تخریب سلول های سرطانی.
  • رادیاسیون خارجی (EBRT): استفاده از تابش رادیوتراپی از خارج برای تخریب سلول های سرطانی.
  • ترموتراپی: استفاده از حرارت به عنوان یک روش درمانی برای تخریب سلول های سرطانی.
  • استفاده از پلاک های ایزوتوپ رادیواکتیو: استفاده از پلاک های حاوی مواد رادیواکتیو برای کنترل و تخریب سلول های سرطانی.

انتخاب درمان مناسب برای هر فرد باید توسط یک تیم درمانی متخصص و با توجه به مشخصات خاص هر بیمار انجام شود.

تومورهای ملتحمه چشمی چیست

تومورهای ملتحمه چشمی چیست

بهترین دکتر درمان سرطان ملتحمه

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی سرطان ملتحمه شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان سرطان ملتحمه خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان سرطان ملتحمه هستید یا خیر.

 

بیرون زدگی چشم از حدقه

بیرون زدگی چشم از حدقه

بیرون زدگی چشم یا اپتوزی نوعی وضعیت است که در آن کره چشم از حدقه بیرون می آید و به نظر برآمده می آید. این مشکل می تواند یک یا هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد. شدت این وضعیت می تواند مختلف باشد و ممکن است مشکلات چشمی مانند خشکی قرنیه و التهاب ملتحمه را ایجاد کند. در طول مدت زمان، علائم بهبود می یابند، اما این فرآیند ممکن است سال ها به طول بیانجامد. در صورت عدم درمان، بیرون زدگی چشم ممکن است تشدید شود و ادامه یابد.

بیرون زدگی چشم از حدقه به چه چیزی گفته می شود؟

بیرون زدگی یا پروپتوز یک وضعیت است که در آن یک یا هر دو چشم به طور ناطبیعی بیرون می آید یا برجسته می شود. این وضعیت معمولاً به عنوان علامت یا نشانه ای از وجود بیماری ها یا اختلالات در بدن در نظر گرفته می شود، مانند اختلالات تیروئیدی، بیماری گریوز، یا برخی بیماری های دیگر. بیماری گریوز یا انحراف تیروئیدی شایع ترین عامل بروز بیرون زدگی چشم است. در صورت مشاهده هر گونه بیرون زدگی یا برجستگی غیرطبیعی در چشم ها، توصیه می شود که فوراً به پزشک متخصص چشم پزشکی مراجعه کنید تا علت آن بررسی و اقدامات درمانی مناسب انجام شود.

بیرون زدگی چشم از حدقه

نشانه های بیرون زدگی چشم از حدقه؟

علائم بیرون زدگی چشم از حدقه شامل موارد زیر هستند:

  • خشکی چشم
  • آبریزش چشم
  • احساس وجود جسم خارجی در چشم
  • قرمزی چشم
  • پف کردن چشم ها
  • التهاب و تورم
  • مشکلات بینایی
  • کمتر پلک زدن
  • خیره شدن بیش از حد
  • دید دوتایی
  • مشکل در تمرکز روی اشیا
  • کاهش و تغییر در وضوح دید
  • فشار بر عصب بینایی منجر به اختلال در بینایی

عوارض بیرون زدگی چشم از حدقه

عوارض بیرون زدگی چشم از حدقه شامل:

  • خشکی قرنیه: در صورت عدم درمان، بیرون زدگی چشم می تواند منجر به باز ماندن پلک ها در حین خواب شود که موجب خشک شدن قرنیه و آسیب به آن می شود.
  • افزایش خطر عفونت: خشکی قرنیه می تواند خطر ابتلا به عفونت و زخم قرنیه را افزایش دهد که ممکن است به آسیب بینایی منجر شود.
  • التهاب ملتحمه: بیرون زدگی چشم از حدقه می تواند با خطر بالای ابتلا به التهاب ملتحمه همراه باشد، به خصوص التهاب حاشیه ای قرنیه و ملتحمه که باعث ملتهب شدن ناحیه بالایی قرنیه می شود.
  • فشار به عصب بینایی یا شریان افتالمیک: در صورتی که بیرون زدگی چشم فشاری به عصب بینایی یا شریان افتالمیک اعمال کند، ممکن است به نابینایی منجر شود.

دلایل بیرون زدگی چشم از حدقه

علت شایع ترین بیرون زدگی چشم از حدقه، بیماری گریوز است که به طور خاص در هیپرتیروئیدیسم یا پرکاری تیروئید اتفاق می افتد. در این بیماری، غده ی تیروئید بیش از حد فعال شده و هورمون های اضافی تولید می کند که باعث بزرگی غده ی تیروئید و افزایش فعالیت متابولیک بدن می شود. این وضعیت باعث افزایش فشار روی عضلات و بافتهای اطراف چشم می شود، که به نتیجه بیرون زدگی چشم از حدقه منجر می شود.

در علاوه به بیماری گریوز، عوامل دیگری نیز می توانند منجر به بیرون زدگی چشم از حدقه شوند، از جمله:

  • تومورهای سرطانی یا غیر سرطانی در منطقه ی اطراف چشم.
  • لخته های خونی که باعث فشار روی بافت های اطراف چشم می شوند.
  • آسیب و ضربه به چشم که می تواند باعث تورم و بروز بیرون زدگی چشم شود.
  • عفونت های بافت اطراف چشم مانند سلولیت اوربیت.
  • اختلالات درون مغز که می توانند باعث فشار روی عصب بینایی یا شریان های مهم در منطقه ی چشمی شوند.
  • بیماری های سیستمیک مانند نوروبلاستوما، سرطان خون، لنفوم، همانژیوم و سارکوئیدوز که می توانند به علت فشار روی چشم یا تورم بافت های اطراف آن، باعث بروز بیرون زدگی چشم شوند.

به علت اهمیت تشخیص و درمان سریع این حالت، در صورت مشاهده هرگونه بیرون زدگی چشم از حدقه، توصیه می شود که سریعاً به پزشک چشم پزشکی مراجعه کنید تا علت آن مشخص شده و درمان مناسب انجام شود.

درمان بیرون زدگی چشم از حدقه

بیرون زدگی چشم از حدقه یک بیماری پیشرونده است که نیازمند درمان سریع و مؤثر است. اولین گام برای هر فرد مبتلا به این حالت، مراجعه به یک پزشک غدد و چشم پزشکی است تا علت بیرون زدگی چشم تشخیص داده و برنامه درمانی مناسب تعیین شود. ترک سیگار نیز اهمیت بسیاری در بهبود این حالت دارد، زیرا سیگارکشیدن می تواند بیرون زدگی چشم را تشدید کرده و درمان آن را دشوارتر کند.

گزینه های درمانی برای بیرون زدگی چشم از حدقه شامل موارد زیر می شود:

  • درمان تیروئید: اگر علت بیرون زدگی چشم به مشکلات تیروئیدی برمی گردد، درمان مشکلات تیروئیدی باید انجام شود و سطح هورمون های تیروئیدی به حالت طبیعی بازگردانده شود. این ممکن است شامل داروها، رادیوتراپی، یا در برخی موارد جراحی باشد.
  • داروها: مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و داروهایی که باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن می شوند، می تواند در کنترل بیرون زدگی چشم موثر باشد.
  • پرتو درمانی: استفاده از پرتو درمانی ممکن است در موارد شدید تر بیماری مورد استفاده قرار گیرد، اما معمولاً با استفاده از کورتیکواستروئیدها همراه است.
  • جراحی: در مواردی که درمان های دیگر موثر نباشند، جراحی ممکن است لازم باشد. این شامل جراحی برای رفع فشار روی کره ی چشم، عمل جراحی روی عضلات چشم و یا جراحی برای تصحیح اشک مصنوعی یا پلک است.

در هر صورت، همیشه مهم است که با پزشکان متخصص مشورت کرده و به دقت به توصیه های آنها عمل کنید تا درمان مناسب و موثری برای بیرون زدگی چشم از حدقه شما انجام شود.

بیرون زدگی چشم از حدقه

بهترین دکتر درمان بیرون زدگی چشم از حدقه

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی بیرون زدگی چشم از حدقه شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان بیرون زدگی چشم از حدقه خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای بیرون زدگی چشم از حدقه هستید یا خیر.

چشم صورتی چیست

چشم صورتی چیست؟

بیماری چشمی معروف به «چشم صورتی» در واقع به عنوان التهاب ملتحمه نیز شناخته می شود. ملتحمه، یک غشاء نازک و شفاف است که سطح داخلی پلک ها و بخش سفید چشم را پوشانده و حفاظت می کند.

بیشتر انواع التهاب ملتحمه عفونی هستند و می توانند به سرعت گسترش یابند که این موجب بدنامی آن به عنوان “چشم صورتی” شده است. علائمی همچون خارش، سوزش چشم و ترشحات، همراه با تغییر رنگ سفیدی چشم به صورتی یا قرمز، معمولاً دیده می شود. بر اساس گفته های مؤسسه ملی چشم، این بیماری معمولاً با تحت تأثیر قرار گرفتن یک چشم شروع می شود و سپس به چشم دیگر منتقل می شود.

چشم صورتی یکی از مشکلات چشمی بسیار شایع، به ویژه در کودکان، است. با این حال، با مدیریت مناسب، به ندرت موجب آسیب دائمی به بینایی می شود.

چشم صورتی چیست

چشم صورتی چیست

دلیل چشم صورتی چیست؟

علائم و نشانه های چشم صورتی می تواند بسته به نوع التهاب ملتحمه و شدت آن، متفاوت باشد. اطلاعات ارائه شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، عبارتند از:

  • تغییر رنگ سفیدی چشم به صورتی یا قرمز در یک یا هر دو چشم.
  • درد در یک یا هر دو چشم که ممکن است شامل خارش، سوزش یا احساس وجود بدنه خارجی در چشم باشد.
  • ترشحات آبکی یا چرب از یک یا هر دو چشم که می تواند باعث چسبندگی پلک ها در صبح ها بعد از بیدار شدن شود.
  • پلک های متالتهاب.
  • تولید بیش از حد اشک.
  • حساسیت به نور روشن.

خطرات چشم صورتی

علل و عوامل خطر چشم صورتی معمولاً شامل عواملی مانند عفونت های ویروسی یا باکتریایی، واکنش آلرژیک، و یا مواردی مانند قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، دود، مواد آرایشی و … می شود. در نوزادان، وجود مشکلات در مجاری اشک می تواند عاملی برای ایجاد چشم صورتی باشد. همچنین التهاب ملتحمه ممکن است ناشی از عفونت های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا باشد.

عوامل خطر ممکن است شامل تماس چشم با دستان آلوده یا اشیاء آلوده، انتقال عفونت توسط سرفه و عطسه، و نیز استفاده از لنزهای تماسی آلوده باشد.

نوع های مختلفی از التهاب ملتحمه وجود دارد که هر کدام علل متفاوتی دارند. برای مثال:

  • التهاب ملتحمه عفونی ممکن است ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی باشد.
  • التهاب ملتحمه آلرژیک معمولاً در افرادی که به طور معمول آلرژی دارند رخ می دهد.
  • التهاب ملتحمه سوزش دار یا شیمیایی ممکن است ناشی از تحریکات محیطی مختلفی مانند دود، گازهای خروجی اگزوز، آلودگی هوا، و مواد شیمیایی باشد.
  • التهاب ملتحمه نوزادان ممکن است در نوزادان تازه متولد شده ایجاد شود، معمولاً به دلیل عفونت های مقاربتی.

تشخیص چشم صورتی معمولاً توسط یک پزشک یا متخصص چشم صورت می گردد. در صورت داشتن علائم شدید یا عوارض جانبی، پیشنهاد می شود به پزشک مراجعه کنید.

چقدر طول می کشد تا چشم صورتی خوب شود؟

در مواردی که التهاب ملتحمه ناشی از عفونت ویروسی باشد، چشم صورتی معمولاً در عرض دو هفته به طور خودبخود بهبود می یابد. اما اگر التهاب ملتحمه ناشی از عفونت باکتریایی باشد، چشم صورتی معمولاً در عرض یک هفته بهبود می یابد، با این حال ممکن است بهبود کامل بیش از دو هفته زمان ببرد.

درمان چشم صورتی باکتریایی معمولاً نیازی به آنتی بیوتیک ندارد، ولی در مواردی که نیاز به سرعت بازگشت به محیط کار یا مدرسه وجود دارد، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای کنترل علائم استفاده شود.

به طور کلی، التهاب ملتحمه آلرژیک معمولاً پس از حذف آلرژن موجب کننده بهبود می یابد.

مؤسسه چشم ویلمر مرکز جانز هاپکینز تأکید می کند که اگر چشم صورتی بیش از چهار هفته طول بکشد، به عنوان یک مورد مزمن تلقی می شود.

درمان چشم صورتی

درمان چشم صورتی بسته به نوع عفونت ملتحمه و عوامل موجود متفاوت است:

التهاب ملتحمه باکتریایی

  • آنتی بیوتیک ها: در برخی موارد، ممکن است برای کنترل علائم شدید و درمان عفونت، قطره ها یا پمادهای چشمی حاوی آنتی بیوتیک تجویز شود. اما در اغلب موارد، درمان باکتریایی بدون آنتی بیوتیک ممکن است باشد.
  • مراقبت های خانگی: استفاده از کمپرس سرد یا گرم و قطره های چشمی روانکننده می تواند به تسکین علائم کمک کند.

التهاب ملتحمه ویروسی

  • درمان سطحی: در بیشتر موارد، این نوع عفونت باید خود به خود بهبود یابد. قطره های چشمی آنتی هیستامین می تواند برای تسکین سوزش و قرمزی مفید باشد. همچنین کمپرس سرد نیز می تواند به تسکین علائم کمک کند.

التهاب ملتحمه آلرژیک

  • آنتی هیستامین ها و داروهای ضد التهابی: برای کنترل واکنش آلرژیک، داروهای ضد حساسیت و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است تجویز شوند. همچنین قطره های چشمی استروئیدی نیز ممکن است در برخی موارد توصیه شود.
  • محدود کردن تماس با آلرژن ها: اجتناب از آلرژن های موجب کننده واکنش آلرژیک اولین گام در درمان است.

التهاب ملتحمه سوزش دار یا شیمیایی

  • مراقبت های محیطی: استفاده از کمپرس سرد، شستشو با آب نمک و جلوگیری از تماس با مواد محرک می تواند به درمان کمک کند.
  • قطره های چشمی استروئیدی: ممکن است در موارد شدیدتر، پزشک قطره های چشمی استروئیدی را تجویز کند.

در همه موارد، اگر علائم شدید یا طول مدت طولانی داشته باشید، مراجعه به پزشک تخصصی چشمی ضروری است.

چشم صورتی چیست

چشم صورتی چیست

بهترین دکتر درمان چشم صورتی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی چشم صورتی شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان چشم صورتی خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای چشم صورتی هستید یا خیر.

 

لنز بهتر است یا عینک

لنز بهتر است یا عینک

هنگامی که نیاز به اصلاح بینایی پیدا می کنید، انتخاب بین خرید لنز طبی یا عینک طبی ممکن است برای شما یک تصمیم سخت باشد. در اینجا به مقایسه معایب و مزایای هر یک از این گزینه ها پرداخته ایم تا به شما کمک کنیم تا تصمیم بهتری برای نیازهای خودتان بگیرید.

لنز بهتر است یا عینک

لنز بهتر است یا عینک

چه زمانی استفاده از عینک یا لنز ضروری است؟

زمان هایی که استفاده از عینک یا لنز طبی ضروری است:

  • وقتی که دیدار شما با گذشت زمان تغییر کرده و برای انجام فعالیت های روزمره مانند خواندن یا استفاده از رایانه، نیاز به دید مناسب دارید.
  • هنگامی که ویزیت های منظم با دکتر بینایی سنج یا چشم پزشک نشان دهد که ممکن است نیاز به عینک یا لنز تماسی داشته باشید.
  • وقتی که تجربه مشکلاتی مانند ریز شدن مکرر چشم، فشار یا خستگی چشم، یا درد آن داشته باشید.
  • زمانی که علایم ضعیف بینایی را تجربه کنید، از جمله دیدن هاله نور در اطراف اشیاء، سردردهای مکرر، یا دیدن ناوک ها یا خطوط در هنگام خواندن.
  • هنگامی که دیدار شما در شرایط خاصی مانند شبانه روزی ضعیف می شود و نیاز به دیدگاه اصلاحی دارید.
  • وقتی که مشکلات بینایی از جمله تنبلی چشم، استرابیسموس، یا آستیگماتیسم تشخیص داده می شود و نیاز به عینک یا لنز دارید.
  • زمانی که فعالیت هایی مانند خواندن یا تماشای تلویزیون برای شما دشوار است و نیاز به دیدگاه اصلاحی دارید.
  • هنگامی که در شرایط خاصی مثل مشاهده اشیاء در نزدیکی یا دوری مشکل دارید و نیاز به دیدگاه اصلاحی دارید.
  • زمانی که مشکلات بینایی در شرایط خاص مانند تاریکی، نور زیاد، یا نور کم تشدید می شود و نیاز به عینک یا لنز دارید.
  • وقتی که مشکلات بینایی از جمله دوبینی یا دوربینی تشخیص داده می شود و نیاز به دیدگاه اصلاحی دارید.

لنز طبی بهتر است یا عینک؟

انتخاب بین عینک و لنز طبی بستگی به ترجیحات شخصی، نیازهای بینایی، و شرایط خاص هر فرد دارد. در ادامه به برخی از مزایا و معایب هر یک اشاره می کنیم:

مزایا و معایب عینک طبی

مزایا

  • آسانی استفاده: عینک ها بدون نیاز به مراقبت و نگهداری خاصی هستند و می توانند به راحتی بر روی چشمان قرار گیرند.
  • هزینه: عینک ها معمولاً ارزان تر از لنز های طبی هستند و نیاز به هزینه های مرتبط با نگهداری آن ها کمتر است.
  • راحتی: عینک ها به طور عمومی راحت تر برای استفاده در مواقعی مانند خواندن یا مشاهده تلویزیون هستند.

معایب

  • محدودیت در فعالیت های ورزشی: عینک ها ممکن است در برخی فعالیت های ورزشی محدودیت هایی ایجاد کنند.
  • محدودیت در دید: عینک ها ممکن است دید اطراف را محدود کنند، به خصوص اگر آن ها به درستی تنظیم نشوند.

مزایا و معایب لنز طبی

مزایا

  • ظاهر طبیعی: لنز های طبی به طور مستقیم روی چشم قرار می گیرند و ظاهر طبیعی تری به بیننده می دهند.
  • فعالیت های ورزشی: با لنز طبی می توانید در فعالیت های ورزشی مختلف شرکت کنید بدون نگرانی از آفتابگیر یا تغییر مکان و زوایای دید بینی تان.

معایب

  • مراقبت و نگهداری: لنز طبی نیازمند مراقبت و نگهداری دقیق است، از جمله تمیز کردن منظم، شستشو و ذخیره سازی در محیط های مناسب.
  • قیمت: هزینه خرید لنز های طبی ممکن است بالاتر از هزینه عینک های طبی باشد، همچنین هزینه های مربوط به محلول ها و لوازم جانبی نیز در نظر گرفته شود.

با در نظر گرفتن مزایا و معایب هر گزینه، تصمیم گیری بر عهده شماست که باید با توجه به نیازها، سلیقه شخصی و شرایط خاص خودتان تصمیم بگیرید. قبل از تصمیم گیری، مشورت با پزشک و متخصصان بینایی می تواند بهترین گزینه را برای شما مشخص کند.

چه زمانی لنز کاربردی تر از عینک است؟

به طور کلی، زمان هایی که بهتر است از لنز طبی به جای عینک استفاده کنید عبارتند از:

  • هنگام ورزش: در زمان ورزش، به ویژه ورزش هایی که نیاز به حرکت و فعالیت زیادی دارند، ممکن است عینک باعث مزاحمت شود. لنز طبی بهترین گزینه برای افرادی است که می خواهند در حین ورزش به آسانی و بدون مشکل دیدن داشته باشند.
  • در مهمانی ها: برخی افراد در مهمانی ها از لنز طبی به جای عینک استفاده می کنند. لنز طبی به طور ظاهری طبیعی تر است و شما را مجبور نمی کند که یک عینک بزرگ و محدود کننده بر روی صورت داشته باشید.
  • در فعالیت های روزانه: برخی از افراد ترجیح می دهند که در فعالیت های روزمره خود، مانند خرید، پیاده روی، یا رانندگی از لنز طبی استفاده کنند. این امر ممکن است زندگی روزمره شما را راحت تر کند و احساس آزادی بیشتری داشته باشید.

هرچند که انتخاب بین استفاده از عینک یا لنز طبی به طور کامل به سلیقه و نیازهای شخصی شما بستگی دارد، اما در موارد فوق، استفاده از لنز طبی ممکن است بهترین گزینه باشد. همچنین، مشورت با پزشک چشم درباره مزایا و معایب هر گزینه می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند.

لنز بهتر است یا عینک

لنز بهتر است یا عینک

بهترین دکتر درمان چشم

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی چشم شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان چشم خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای شب کوری هستید یا خیر.

عفونت چشم چیست

عفونت چشم چیست؟

عفونت چشم، یک موضوعی است که بسیاری از افراد در زندگی خود با آن مواجه می شوند. این نوع عفونت می تواند از طریق باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و میکروب های دیگر منتقل شود و علائم مختلفی از جمله سوزش، خارش، تورم و ترشحات چشمی را ایجاد کند. در برخی موارد، این عفونت ها امور ساده ای هستند و به تدریج بهبود می یابند. اما در موارد دیگر، عفونت چشم ممکن است جدی باشد و نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشید. این مقاله به بررسی علائم، درمان و پیشگیری از عفونت چشم می پردازد و به مخاطبان اطلاعات جامعی را در این زمینه ارائه می دهد.

عفونت چشم به چه چیزی گفته می شود؟

عفونت چشم، وضعیتی است که زمانی ایجاد می شود که چشم با باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها یا میکروب های دیگر تماس پیدا می کند. این نوع عفونت می تواند از التهاب ساده چشم یا آب مروارید تا موارد جدی تری مانند کراتیت (التهاب کره چشم) یا اندوفتالمیت (التهاب داخل چشم) را شامل شود.

عفونت چشم چیست

عفونت چشم چیست

علائم عفونت چشم ممکن است شامل خارش، سوزش، تورم، قرمزی، ترشحات، درد و کاهش دید باشد. درمان این عفونت ها بستگی به نوع و شدت آن دارد و ممکن است شامل استفاده از قطره ها یا مرهم های چشمی، داروهای ضدباکتری، ضدویروسی یا ضدقارچی باشد. در بعضی موارد، برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، ممکن است نیاز به مراجعه به چشم پزشک باشد. همچنین، شستشوی دقیق دست ها و پیشگیری از تماس دست با چشم ها برای جلوگیری از انتقال عفونت به چشم حائز اهمیت است.

چه عواملی باعث عفونت چشم می شوند؟

چندین عامل می توانند باعث عفونت چشم شوند. برخی از این عوامل شامل موارد زیر می باشند:

  • تماس با دست های کثیف: اگر دست های شما کثیف باشند و بدون شستشوی آنها به چشمان خود برسید، می توانند باعث انتقال باکتری ها و میکروب ها به چشم شوند.
  • استفاده از لنزهای تماسی: استفاده نادرست یا نگهداری نامناسب از لنزهای تماسی ممکن است به عفونت منجر شود.
  • تماس با آب و اشیاء آلاینده: آب های آلوده یا اشیاء آلاینده می توانند عواملی باشند که به عفونت چشم منجر شوند.
  • برخورد با افراد مبتلا به عفونت: تماس با افرادی که عفونت دارند ممکن است منجر به انتقال عفونت شود.
  • عوامل زیست محیطی: ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و میکروب ها، دیگر عواملی هستند که می توانند باعث عفونت چشم شوند.
  • التهابات ناشی از گرد و غبار: ذرات گرد و غبار و ذرات معلق در هوا می توانند التهابات چشمی را ایجاد کنند.
  • تماس با محرک های شیمیایی: مواد شیمیایی مانند مواد حفاظتی، اسپری های مو و محصولات شیمیایی دیگر می توانند به چشم آسیب رسانده و باعث ایجاد عفونت شوند.

برای جلوگیری از عفونت چشم، مهم است دست های خود را به طور منظم بشویید، از لنزهای چشم به درستی استفاده کنید، از تماس با مواد آلاینده پرهیز کرده و در مواجهه با عوامل زیستی یا هنگام استفاده از مواد شیمیایی مراقبت کنید.

درمان عفونت چشمی

درمان عفونت چشم بستگی به نوع و شدت آن دارد. در ادامه، برخی از روش های معمول درمان عفونت چشم را توضیح می دهیم:

  • استفاده از قطره چشمی ضدعفونی: در بیشتر موارد، عفونت چشم با استفاده از قطره های چشمی ضدعفونی درمان می شود. این قطره ها معمولاً دارای داروهای ضدباکتری، ضدویروسی یا ضدقارچی هستند و بر اساس نوع عفونت تجویز می شوند.
  • مرهم چشمی: برای عفونت های جدی تر چشمی، پزشک ممکن است مرهم چشمی تجویز کند. این مرهم ها باید به دقت روی لبه پلک ها قرار داده شوند.
  • داروهای داخلی چشم: در برخی موارد شدیدتر عفونت، پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند که آن را در داخل پلک بمالید. همراه با این داروها ممکن است داروهای خوراکی برای درمان عفونت چشم نیز تجویز شود.
  • عدم استفاده از لنزهای چشمی: اگر از لنزهای چشمی استفاده می کنید و چشم هایتان دچار عفونت شده است، لازم است تا مدتی از استفاده از لنزها پرهیز کرده و در صورت شدید شدن درد به پزشک مراجعه کنید.
  • مراقبت های اضافی: در برخی موارد، پزشک ممکن است مراقبت های اضافی مانند استفاده از کمپرس سرد یا گرم یا برخی از درمان های خانگی را تجویز کند.
  • جراحی: در موارد نادری که عفونت چشم با شدت بالا یا آسیب به ساختارهای داخل چشم بروز کند، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

توجه داشته باشید که درمان عفونت باید تحت نظر یک چشم پزشک باتجربه انجام شود. همچنین، اگر علائم عفونت ادامه دارد یا بهبود نمی یابد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق تری گرفته شود.

پیش گیری از عفونت چشم

برای جلوگیری از عفونت چشم، می توانید اقدامات ایمنی و بهداشتی زیر را رعایت کنید:

  • شستشوی دست: دست های خود را به طور منظم و با آب و صابون بشویید، به ویژه پیش از لمس چشم ها یا هر تماس با لنزهای چشمی.
  • مراقبت از لنزهای چشمی: اگر از لنزهای چشمی استفاده می کنید، حتماً دستورات پزشک را رعایت کرده و لنزها را به درستی تمیز و نگهداری کنید. همچنین، در مواقع خاص مانند درد یا عفونت چشم از استفاده از لنزهای چشمی پرهیز کنید.
  • استفاده از محافظت های مواد آلاینده: اگر در شغل یا فعالیت های روزمره با مواد شیمیایی یا ذرات آلاینده سر و کار دارید، از عینک یا ماسک های حفاظتی مناسب استفاده کنید تا از تماس مستقیم مواد آلاینده با چشم ها پرهیز کنید.
  • حفظ سلامت عمومی بدن: مراقبت از سلامت عمومی بدن شما می تواند از عفونت جلوگیری کند. از غذاهای سالم و سرشار از ویتامین ها و مواد مغذی استفاده کنید.
  • تمیزی لوازم شخصی: لوازم شخصی مانند حوله، دستمال کاغذی و لباس ها را به طور منظم تمیز کنید تا از انتقال عوامل عفونی به چشم ها جلوگیری کنید.
  • پرهیز از تماس نزدیک با افراد مبتلا: اگر کسی در اطراف شما علائم عفونت چشم دارد، از تماس نزدیک با او پرهیز کنید.

با رعایت این اقدامات، می توانید از عفونت چشم جلوگیری کرده و به حفظ سلامتی چشم های خود کمک کنید.

عفونت چشم چیست

عفونت چشم چیست

بهترین دکتر درمان عفونت چشم

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی عفونت چشم شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان عفونت چشم خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای عفونت چشم هستید یا خیر.

 

بهترین روش های درمانی بیماری چشمی تیروئيد

بهترین روش های درمانی بیماری چشمی تیروئيد

بیماری چشمی تیروئید (TED)، یکی از نشانه های بیماری گریوز است که ناشی از وضعیت ایمنی خود بدن است. TED باعث تورم و فشار در چشم ها می شود و ممکن است باعث مشکلات در بستن آن ها شود. این وضعیت مترسک به نظر می رسد، اما روش های مختلفی برای درمان آن وجود دارد و بیشتر افراد با درمان مناسب، بدون از دست دادن بینایی پایدار، بهبود می یابند.

درمان علائم با دارو

برای مقابله با التهاب، از کورتیکواستروئیدها استفاده کنید. این داروها، درمان شایع برای TED، به ویژه در مراحل فعال بیماری هستند. کورتیکواستروئیدها با کاهش تورم و التهاب، فشار روی چشم ها را کاهش می دهند. نوع مصرف (قرصی یا وریدی) بسته به تشخیص پزشک متفاوت است.

بهترین روش های درمانی بیماری چشمی تیروئيد

بهترین روش های درمانی بیماری چشمی تیروئيد

کورتیکواستروئیدها فقط با نسخه پزشکی تجویز می شوند، بنابراین برای دریافت آن ها به پزشک مراجعه کنید.

تمام داروها را با دقت و به طور دقیق به دستور پزشک مصرف کنید. هیچ گاه از داروهایی که پزشک شما تجویز نکرده است، استفاده نکنید.

پردنیزون یکی از کورتیکواستروئیدهای معمولی است که پزشک ممکن است تجویز کند. پزشک ممکن است با دوزهای مختلف پردنیزون مانند ۸۰-۱۰۰ میلی گرم آغاز کند، اما دوزهای کمتری مانند ۳۰-۴۰ میلی گرم هم ممکن است برای کنترل مناسب فعالیت تیروئید موثر باشد و عوارض جانبی کمتری داشته باشد.

با استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، پاسخ ایمنی خود را کاهش دهید. TED یک بیماری خود ایمنی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به طور نامتعادل و بیش از حد فعال می شود و به بافت های سالم حمله می کند. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، این پاسخ ایمنی را کاهش داده و از حمله به خود جلوگیری می کنند. پزشک ممکن است این داروها را برای بهبود علائم TED و پیشگیری از تشدید آن تجویز کند.

پزشک شما ممکن است از سرکوب کننده های ایمنی به صورت موقت یا دائمی برای کنترل TED استفاده کند.

وقتی از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنید، به سلامتی خود دقت بیشتری ببخشید؛ زیرا ممکن است شما به عفونت ها حساس تر شوید. یک رژیم غذایی سالم را رعایت کنید، مکمل های ویتامین مصرف کنید و به بهداشت دست های خود توجه کنید.

برای کنترل سطح تیروئید، از بلوکرهای بتا استفاده کنید. فعالیت بیش از حد تیروئید می تواند باعث ظهور TED شود؛ بنابراین پس از کنترل علائم اولیه، پزشک ممکن است تلاش کند تا سطح تیروئید شما را تحت کنترل قرار دهد. بلوکرهای بتا تاثیر هورمون های تیروئید را کاهش می دهند و به طور موثر تیروئید پرکار را کنترل می کنند. هنگامی که پزشک شما این دارو را تجویز کرد، حتماً دستورات پزشک خود را در مورد مصرف این دارو رعایت کنید.

بلوکرهای بتا می توانند ضربان قلب و فشار خون شما را کاهش دهند که هر دو از عوارض پرکاری تیروئید هستند. این اقدام می تواند فشار چشم شما را کاهش داده و تورم را کاهش بدهد.

مراقبت در خانه

برای کاهش ناراحتی و تورم ناشی از بیماری گریوز توکسیک، می توانید از کمپرس سرد استفاده کنید. این روش می تواند بهبودی در کیفیت زندگی شما داشته باشد. برای انجام این کار، یک حوله را با آب سرد خیس کنید و سپس آن را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی چشمان خود قرار دهید. این روش را تا ۴ بار در روز تکرار کنید.

همچنین می توانید از کیسه یخ نیز استفاده کنید، اما استفاده از دستمال سرد بهتر است زیرا رطوبت برای چشمان شما مفید است. در صورت استفاده از کیسه یخ، حتما آن را در یک حوله بپیچید تا مستقیماً با پوست شما تماس نگیرد.

هنگام استفاده از کمپرس سرد، بر روی چشمان خود فشار ندهید زیرا این ممکن است دردناک باشد. فقط اجازه دهید کمپرس بر روی چشمان شما قرار بگیرد.

اگر چشمان شما خشک است، می توانید از قطره های چشمی  روان کننده استفاده کنید. قطره های چشمی  مبتنی بر ژل معمولاً بهترین هستند زیرا ماندگاری بیشتری دارند و چشم را به طور مؤثرتری رطوبت می بخشند. از آنها به ویژه هنگام خواب استفاده کنید تا از خشک شدن چشمان خود در شب جلوگیری کنید.

به دنبال قطره های چشمی با محتوای ۱٪ متیل سلولز باشید و طبق دستورالعمل توصیه شده استفاده کنید. همچنین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا قطره های مناسب برای شرایط خاص شما را توصیه کند.

هنگام خواب، سر خود را بالا بیاورید تا از تورم کاهش یابد. این کار باعث تخلیه مایعات از سر شما می شود. برای این منظور، از یک بالش اضافی زیر سر خود استفاده کنید یا اگر تخت خود قابل تنظیم است، آن را در یک مکان بالا قرار دهید تا سرتان بالا نگه داشته شود.

هنگام خواب، از پوشش چشم استفاده کنید تا از خشک شدن چشمان خود جلوگیری کنید. ماسک خواب یا پوشش چشم می تواند در این زمینه به شما کمک کند. در صورت نیاز، از نوار پزشکی برای بستن چشم در شب استفاده کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

جستجو در درمان های جراحی

اگر استفاده از استروئیدها نتیجه مطلوبی در کاهش ورم چشم شما نداشت، روش درمانی دیگری که پیشنهاد می شود، رادیوتراپی مداری است. در این روش، اشعه ایکس به بافت های پشت چشم هدف می شود تا در چند روز اولیه، این بافت ها کوچک شده و فضای بیشتری در حفره چشم فراهم شود. این اقدام باعث کاهش فشار روی چشم می شود. اگر در پاسخ به استفاده از کورتیکواستروئیدها نتیجه مطلوبی نداشته باشید، پزشک ممکن است این روش را برای کاهش التهاب توصیه کند.

روش رادیوتراپی دردآور یا تهاجمی نیست و به عنوان یک روش درمانی قدیمی شناخته می شود. با این حال، برخی از پزشکان ممکن است به اثربخشی آن شک داشته باشند. اگر پزشک شما از این روش استفاده نکرده باشد، این امر عادی است.

اگر شما نمی توانید چشمان خود را بسته نگه دارید، ممکن است پلک های خود را از طریق جراحی طولانی تر کنید. بیماری گریوز توکسیک باعث جمع شدن پلک ها می شود و ممکن است بستن چشم ها برای شما دشوار باشد. اگرچه تورم چشم کاهش می یابد، اما ممکن است هنوز هم نتوانید چشمان خود را ببندید، در این صورت پزشک ممکن است جراحی طولانی کردن پلک را توصیه کند. این جراحی از تحریک و خشکی جلوگیری می کند و در بسیاری از موارد می توان آن را در مطب پزشک انجام داد و بیمار را در عرض چند ساعت به خانه فرستاد.

بهترین روش های درمانی بیماری چشمی تیروئيد

بهترین روش های درمانی بیماری چشمی تیروئيد

بهترین دکتر درمان مشکلات چشمی تیروئید

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی مشکلات چشمی تیروئید شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان مشکلات چشمی تیروئید خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای شب کوری هستید یا خیر.

 

بلفاریت چشمی و علائم آن

بلفاریت چشمی و علائم آن

بلفاریت (Blepharitis)، یکی از شایع ترین اختلالات چشمی است که با آسیب و تورم پلک ها همراه است. این بیماری معمولاً مزمن است، اما با رعایت توصیه های یک متخصص بیماریهای سطح چشم، می توانید در خانه به درمان آن کمک کنید.

در این مقاله، با مفهوم بلفاریت و راهکارهای کنترل و درمان آن آشنا می شوید. منتظر مطالعه این مقاله باشید تا بیشتر درباره این بیماری و روش های درمانی آن بیاموزید.

بلفاریت چشم چیست؟

بلفاریت یک نوع التهاب شایع چشمی است که به عنوان التهاب پلک چشم نیز شناخته می شود. این بیماری عمدتاً لبه های پلک را درگیر می کند و اغلب هر دو چشم را متأثر می کند. علت بلفاریت چشم متنوع است و ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. اگرچه بلفاریت ممکن است دردناک باشد، اما در اکثر موارد به خطر نابینایی فرد تهدیدی ایجاد نمی کند و معمولاً مسری است.

بلفاریت چشمی و علائم آن

بلفاریت چشمی و علائم آن

بلفاریت چشمی چقدر شایع است؟

بلفاریت چشمی به طور گسترده در جوامع رخ می دهد و به هر دو جنس، یعنی مردان و زنان، به یک اندازه تأثیر می گذارد. با این حال، برخی از اشکال خاص بلفاریت مانند بلفاریت استافیلوکوک، بیشتر زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.

اگر کودک شما این بیماری را تجربه کرده باشد، حتماً باید به یک دکتر چشم اطفال مراجعه کنید تا مشکل به شدت تشدید نشود. با توجه به شیوع بالای بلفاریت چشم، اما با رعایت نکات ایمنی و بهداشتی، می توان اغلب علائم آن را کنترل کرد.

علائم بلفاریت چشمی

علائم بلفاریت چشم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • قرمزی و خارش در پلک ها
  • تورم و پوسته پوسته شدن پلک ها
  • احساس سوزش در ناحیه پلک
  • پلک زدن بیش از حد
  • تاری دید
  • ایجاد پوسته روی مژه ها و گوشه پلک ها
  • خشکی چشم
  • پلک های به هم چسبیده
  • ریزش اشک بیش از حد
  • پلک های چرب
  • خارش
  • حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
  • پلک قرمز و متورم
  • چشم های قرمز و تحریک شده

در صورت تجربه هر یک از این علائم، مشاوره با یک پزشک چشم اهمیت دارد تا درمان مناسب را برای شما تجویز کند.

دلیل بلفاریت چیست؟

بلفاریت چشم یا التهاب پلک چشم، علت مشخصی ندارد و اغلب به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما برخی از عوامل شایع که به ظاهر در شکل گیری بلفاریت نقش دارند عبارتند از:

عوامل بلفاریت پیشین

  • آکنه روزاسه (Rosacea): این بیماری باعث التهاب پوست صورت، از جمله پلک ها می شود.
  • آلرژی: حساسیت به محلول های لنز، قطره های چشمی یا مواد آرایشی می تواند باعث تحریک پلک شود.
  • شوره سر (Seborrheic Dermatitis): شوره سر می تواند باعث تحریک پلک ها شود و التهاب پلک چشم یا بلفاریت را ایجاد کند.
  • خشکی چشم: خشکی مجاری اشک می تواند مقاومت باکتریایی را تغییر داده و عفونت را ایجاد کند.
  • شپش یا کنه در مژه ها (Demodicosis): کنه یا شپش در مژه ها می توانند به التهاب پلک ها و بلفاریت منجر شوند.

عوامل بلفاریت پسین

  • اختلال در عملکرد غده میبومین (Meibomian Gland Dysfunction): مسدود شدن منافذ غدد تولید کننده چربی در پلک می تواند به خشکی چشم و بروز التهاب و عفونت منجر شود. این نوع بلفاریت معمولاً قابل پیشگیری نیست.

تشخیص بلفاریت چشمی چطور است؟

تشخیص بلفاریت چشمی معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی و سابقه بیماری تعیین می شود. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. اما موارد زیر ممکن است توسط یک پزشک چشم برای تشخیص نوع بلفاریت چشمی مورد بررسی قرار گیرند:

  • سابقه بیماری: پزشک ممکن است سوالاتی در مورد علائم بیماری و تاریخچه سلامتی شما بپرسد تا به تشخیص دقیق تری برسد.
  • معاینه پلک خارجی: پزشک می تواند ظاهر، قرمزی، تورم و ترشح پلک ها را بررسی کند و بر اساس آن نوع و شدت بیماری را تشخیص دهد.
  • تخلیه ترشحات: نمونه ای از ترشحات پلک ممکن است برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال شود تا محتویات آن شامل نوع باکتری و سطح التهاب را تعیین کنند.
  • تست اشک: ممکن است نمونه ای از اشک برای ارزیابی خشکی چشم و وضعیت مربوط به بلفاریت بررسی شود.
  • معاینه مژه ها: بررسی مژه ها با استفاده از میکروسکوپ می تواند حضور کنه ها را تشخیص دهد.
  • بایوپسی پلک: در موارد نادر، بایوپسی پلک ممکن است برای تشخیص دقیق تر و اندازه گیری بافت های التهابی یا سلول های غیرطبیعی انجام شود.

توصیه می شود که هرگونه علائمی که ممکن است به بلفاریت اشاره داشته باشند، توسط یک پزشک چشم مورد بررسی و تشخیص قرار گیرند.

درمان بلفاریت چشمی

درمان بلفاریت چشمی به نوع و شدت آن بستگی دارد. پس از بررسی معاینات و تشخیص، متخصص بیماریهای سطح چشم ممکن است یکی از راه های درمان و داروی بلفاریت چشم زیر را تجویز کند:

  • آنتی بیوتیک: استفاده از آنتی بیوتیک برای عفونت پلک چشم می تواند به رفع عفونت باکتریایی و کاهش التهاب کمک کند. این ممکن است به صورت قطره های چشمی یا درمان موضعی صورت بگیرد.
  • ضد التهاب: در برخی موارد، استفاده از قطره های چشمی یا کرم های استروئیدی ضد التهاب ممکن است برای کاهش التهاب و تسکین علائم موثر باشد.
  • تشخیص زمینه ای: درمان علل زمینه ای که باعث ایجاد بلفاریت چشم شده اند، مهم است. مثلاً درمان شرایط پوستی مانند شوره سر یا بیماری های چشمی می تواند به بهبود بلفاریت چشم کمک کند. استفاده از شامپوهای مخصوص شوره سر یا قطره های چشمی برای خشکی چشم می تواند مفید باشد.
بلفاریت چشمی و علائم آن

بلفاریت چشمی و علائم آن

بهترین دکتر درمان بلفاریت چشمی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی بلفاریت شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان بلفاریت خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای شب کوری هستید یا خیر.

 

علت سیاهی دور چشم چیست

علت سیاهی دور چشم چیست و چگونه آن را درمان کنیم؟

تیرگی دور چشم، که به عنوان حلقه های تیره یا حلقه های زیر چشم شناخته می شود، نشانه هایی از تغییر رنگ یا سایه های تاریک در اطراف پلک های پایینی چشم را نشان می دهد. این ممکن است نشانه ای از خستگی، پیری یا ناکامی سلامت چشم باشد. هرچند عوامل مختلفی مانند ویژگی های ژنتیکی، کمبود خواب، حساسیت های آلرژیک، تماس با نور خورشید و نحوه زندگی می توانند در ایجاد تیرگی چشم نقش داشته باشند، اما روش های مختلفی برای درمان و پیشگیری از آن وجود دارد.

سیاهی دور چشم چیست؟

سیاهی دور چشم، در زیر پلک پایین در مردان و زنان رایج است که اغلب همراه با پف بوده و باعث افزایش سن ظاهری شما می شود. از سویی دیگر راه خلاص شدن از آن دشوار است. درحالی که خستگی بیشترین دلیل منطقی جهت این وضعیت است، اما بسیاری از فاکتورهای دیگر نیز می تواند به وجود آورنده ی سیاهی دور چشم باشد.

علت سیاهی دور چشم چیست

علت سیاهی دور چشم چیست

ممکن است هر فردی دچار این مشکل شود، اما در بعضی افراد شایع تر است، ازجمله:

  • سالمندان
  • افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند (هایپرپیگمنته بودن پری اوربیت: رنگدانه دار بودن بیش ازحد اطراف حدقه ی چشم)
  • نژادهای غیر سفید (هر چه رنگ پوست تیره تر باشد به دلیل بیشتر بودن رنگ دانه های پوست و دور چشم مستعدتر هستند)

سیاهی دور چشم نشانه چیست؟

سیاهی دور چشم، نشانه های مختلفی دارد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تغییر رنگ تیره یا ارغوانی پوست: پوست اطراف چشم ممکن است تیره تر از نواحی اطراف آن به نظر برسد.
  • پوست نازک یا شفاف: پوست اطراف چشم ظریف است و در برخی موارد ممکن است نازک تر یا شفاف تر به نظر برسد و رگ های خونی یا ساختارهای زیرین را بیشتر نمایان می کند و سیاهی دور چشم را افزایش می دهد.
  • ظاهر خسته: حلقه های تیره می توانند ظاهر فرد را خسته نشان دهند، حتی اگر فرد به خوبی استراحت کرده باشد. آنها همچنان وجود دارند.
  • ظاهر توخالی یا گودافتاده: در برخی موارد، سیاهی دور چشم ممکن است با گودی زیر چشم همراه باشد که ظاهری پیرتر یا ناسالم تر را ایجاد می کند.

همچنین سیاهی دور چشم می تواند نشانه ای از موارد مختلفی باشد از جمله:

  • کمبود ویتامین ها: مانند کمبود ویتامین K که می تواند منجر به افزایش شکنندگی و نشت رگ های خونی شود و به ظهور حلقه های سیاه کمک کند. مصرف ویتامین های مورد نیاز می تواند در بهبود وضعیت سیاهی دور چشم مؤثر باشد.
  • بیماری های کلیه: جمع شدن مایعات در بیماری های کلیه می تواند منجر به تورم یا پف شدن در نواحی مختلف بدن شود، از جمله ناحیه اطراف چشم که باعث ظهور حلقه های تیره می شود.
  • بیماری های کبدی: بیماری هایی مانند یرقان که باعث زرد شدن پوست و چشم ها می شوند و در موارد شدید، تجمع بیلی روبین می تواند دلیل تغییر رنگ یا تیره شدن پوست اطراف چشم شود.

دلیل تیرگی دور چشم چیست؟

تیرگی دور چشم می تواند به علت عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از علل شایع تیرگی دور چشم شامل موارد زیر می شود:

  • خستگی: کم خوابی و خستگی می تواند باعث تجمع مایع در زیر چشم ها و پف شدن آن ها شود که منجر به تیرگی دور چشم می شود.
  • سن: با پیشرفت سن، پوست نازک تر می شود و از دست دادن کلاژن و الاستین موجب تیرگی و ظاهر عروق خونی زیر پوست می شود.
  • آلرژی: واکنش های آلرژی و خشکی چشم می تواند علتی برای تیرگی زیر چشم باشد.
  • کم آبی: کم آبی موجب خشکی پوست و گودافتادگی زیر چشم می شود.
  • قرار گرفتن در معرض نور خورشید: بیش ازحد قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند باعث تولید بیش ازحد ملانین توسط بدن شود که سیاهی دور چشم را افزایش می دهد.

در زمینه علل خاص می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • سابقه خانوادگی: افرادی که در خانواده شان سابقه تیرگی دور چشم وجود دارد، احتمالاً به این مشکلات مستعدترند.
  • بیماری های زمینه ای: برخی از بیماری های زمینه ای مانند بیماری های تیروئید و کم خونی می توانند عامل تیرگی دور چشم باشند.
  • جراحی های زیر چشم: پس از جراحی های بینی یا بلفاروپلاستی، تیرگی زیر چشم به دلیل تورم و آسیب بافتی ممکن است رخ دهد.
  • مقاومت به انسولین: مقاومت به انسولین و بیماری های زمینه ای مانند سندرم متابولیک و دیابت می توانند عواملی برای تیرگی دور چشم باشند.

در هر صورت، برای تشخیص دقیق و درمان مشکل، مراجعه به پزشک متخصص چشم پزشک یا پزشک عمومی ضروری است.

بهترین درمان تیرگی دور چشم

تیرگی دور چشم ممکن است به علت عوامل مختلفی ایجاد شود و درمان های مختلفی برای کاهش این مشکل وجود دارد. در زیر به برخی از روش های جدید و موثر درمان تیرگی دور چشم اشاره می شود:

  • لیزر فرکشنال (Fractional Laser): درمان با لیزر فرکشنال می تواند به بهبود بافت پوست و تحریک تولید کلاژن منجر شود، که در نتیجه به کاهش تیرگی زیر چشم و افزایش سفتی پوست کمک می کند. این روش می تواند به عنوان یک راه حل مؤثر برای درمان تیرگی دور چشم مورد استفاده قرار گیرد.
  • فیلرها و پرکننده های بافت (Soft Tissue Fillers): استفاده از فیلرها و پرکننده های بافت می تواند به تقویت و پرکردن منطقه زیر چشم و کاهش ظاهر تیرگی ها کمک کند. این روش می تواند به صورت موقت یا دائمی بسته به نوع محصول مورد استفاده باشد.
  • ماسک ها و پچ های زیر چشم: استفاده از ماسک ها و پچ های زیر چشم می تواند به بهبود گردش خون، کاهش تورم و کمک به کاهش تیرگی زیر چشم منجر شود. مواد مانند کافئین و آنتی اکسیدان ها می توانند اثرات مثبتی در بهبود وضعیت زیر چشم داشته باشند.
  • مراقبت های خانگی: انجام مراقبت های خانگی مانند استفاده از کمپرس آب سرد، حفظ خواب کافی، بالا بردن سر در حین خواب، و استفاده از محصولات مرطوب کننده و ضدآفتاب می تواند به بهبود تیرگی دور چشم کمک کند.
  • محصولات آرایشی: استفاده از کانسیلرها و محصولات آرایشی می تواند به پوشش دادن تیرگی ها و بهبود ظاهر زیر چشم کمک کند. انتخاب کانسیلرها با فرمولاسیون مناسب و رنگی که به پوست شما متناسب است، می تواند به دستیابی به نتایج مطلوب کمک کند.
علت سیاهی دور چشم چیست

علت سیاهی دور چشم چیست

بهترین دکتر درمان سیاهی دور چشم

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی شب کوری شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان شب کوری خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای شب کوری هستید یا خیر.

گشادی مردمک چیست

گشادی مردمک چیست؟

گشادی مردمک به انبساط روزنه سیاه و مدور در مرکز چشم اشاره دارد. این انبساط زمانی رخ می دهد که عضلات عنبیه، قسمت رنگی چشم، شل شوند. به طور معمول، اندازه مردمک توسط تعادل بین عضلاتی که آن را منقبض یا گشاد می کنند، کنترل می شود. گشادی مردمک ممکن است به طور طبیعی در پاسخ به تغییرات در سطوح نور یا برانگیختگی عاطفی رخ دهد.

گشادی مردمک چیست؟

اتساع یا گشادی مردمک یک وضعیت در چشم است که در آن مردمک ها، دایره های سیاه در مرکز چشم، به طور غیرمعمول بزرگتر و گشادتر از حالت معمول خود می شوند. مردمک ها نور را جمع آوری کرده و آن را به شبکیه چشم منتقل می کنند تا تصاویر اجسام را برای مغز ایجاد کنند. به طور معمول، در پاسخ به نور کم، مردمک ها منبسط یا گشاد می شوند تا بتوانند نور بیشتری را جمع آوری کنند. اما گاهی اوقات، مردمک ها به دلایلی که به میزان نور محیط ارتباطی ندارد، متسع می شوند و حتی ممکن است در محیط های روشن نیز گشاد و متسع باقی بمانند.

گشادی مردمک چیست

گشادی مردمک چیست

پزشکان به این وضعیت اتساع یا گشادی مردمک اشاره می کنند. برعکس اتساع، زمانی است که مردمک ها منقبض و تنگ می شوند که به آن میوز یا انقباض مردمک می گویند. گشادی مردمک ها ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد.

در صورت مشاهده گشادی یا اتساع مردمک ها، بهتر است به متخصص اپتومتریست یا چشم پزشک مراجعه کنید تا علت این وضعیت را مشخص کنند. این وضعیت ممکن است ناشی از عوارض دارویی یا مشکلات جدی تر مانند آسیب مغزی یا عصبی باشد. به زودی تشخیص دادن علت، می تواند درمان بهتری را ایجاد کند.

گشادی مردمک نشانه چه چیزی است؟

نواحی مختلفی وجود دارد که نشانگر گشادی مردمک چشم هستند. در زیر می توانید علائمی که به گشادی مردمک اشاره دارند را بیابید:

  • افزایش حساسیت به نور: شخص ممکن است احساس نور زیاد و ناخوشایند کرده و نیاز به استفاده از عینک آفتابی یا سایر روش های محافظتی داشته باشد.
  • تاری دید: گشادی مردمک ممکن است باعث تاری دید و کاهش وضوح دید شود.
  • علائم سرطان چشم و بیماری های دیگر: در برخی موارد، گشادی مردمک می تواند علامتی از بیماری های مختلف از جمله سرطان چشم و بیماری های دیگر باشد.
  • مشکل در تمرکز روی اجسام نزدیک: افراد ممکن است دچار مشکلاتی در تمرکز روی اجسام نزدیک شوند.
  • تغییر در درک عمق تصاویر: گشادی مردمک ممکن است باعث تغییر در درک عمق تصاویر و تفاوت در دیدار فضاهای سه بعدی شود.

علاوه بر این، در برخی موارد، گشادی مردمک ممکن است نشانه ای از وضعیت زمینه ای مانند عوارض داروها یا مواد مخدر باشد. بنابراین، در صورت مشاهده گشادی مداوم یا ناشی از عواملی که قابل توضیح نیستند، مشاوره با یک متخصص چشم پزشکی توصیه می شود.

  • گشادی مردمک چشم نوزاد: در برخی موارد، نوزادان ممکن است با مردمک هایی با اندازه های مختلف متولد شوند. این وضعیت ممکن است ناشی از ژنتیک باشد و نیاز به نگرانی نیست.
  • گشاد شدن مردمک چشم در اثر مصرف دارو و اعتیاد: برخی از مواد مخدر و داروهای محرک می توانند باعث گشادی مردمک شوند، از جمله آمفتامین ها، کوکائین، هروئین و داروهای تجویزی.
  • گشاد شدن مردمک چشم هنگام معاینه چشم: در طول معاینه چشم، گشاد شدن مردمک ممکن است توسط یک متخصص چشم با استفاده از قطره های چشمی که دارای داروهای گشادکننده هستند، انجام شود.

دلایل گشادی مردمک چیست؟

گشادی مردمک ها می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد که برخی از آن ها عبارتند از:

  • مصرف داروهای آنتی کولینرژیک: داروهای آنتی کولینرژیک باعث اتساع بیشتر مردمک ها، خشکی دهان و کاهش تعریق می شوند. مصرف این داروها ممکن است تاری دید ناگهانی را به دنبال داشته باشد.
  • آسیب به چشم: آسیب به چشم مانند ترومای غیر نافذ می تواند به عصب های کنترل کننده ی مردمک ها و عنبیه (قسمت رنگ دانه ای چشم) صدمه وارد کند.
  • افزایش اکسی توسین: اکسی توسین به علت تمرینات بدنی، تماس های فیزیکی و اجتماعی با دیگر افراد، آزاد می شود و در پروسه ی زایمان نقش دارد.
  • مصرف مواد مخدر: موادی مانند کوکائین، اکستازی، توهم زاها و کریستال مت آمفتامین می توانند باعث گشادی مردمک ها شوند.
  • اتساع یک طرفه ی خوش خیم دوره ای مردمک ها (BEUM): این وضعیت باعث گشادی دوره ای مردمک در یک چشم می شود و معمولاً با سردرد، میگرن، چشم درد، حساسیت به نور و تاری دید همراه است.
  • نوروپاتی عصب مغزی: علاوه بر گشادی مردمک ها، در این وضعیت علائم دیگری نیز مانند اختلال بینایی دیده می شود.
  • آسیب ناشی از ضربه به مغز: آسیب تروماتیک یا ضربه ای، تومور یا سکته مغزی می توانند مردمک را گشاد کنند و به عنوان “ورم مردمک” نیز شناخته می شود.
  • استفاده از مواد متسع کننده: استفاده از گشادکننده های مردمک نیز می تواند باعث گشادی مردمک ها شود، که در بین ۴ تا ۸ ساعت معمولاً از بین می رود، اما ممکن است تا ۲۴ ساعت طول بکشد تا مردمک ها به حالت عادی خود بازگردند.

درمان گشادی مردمک

راه های درمانی برای مدیریت و کنترل گشادی مردمک های چشم عبارتند از:

  • تجویز لنزهای تماسی یا عینک آفتابی: در برخی موارد، استفاده از لنزهای تماسی یا عینک های آفتابی با فیلتر مخصوص به کمک کاهش حساسیت به نور و مدیریت گشادی مردمک ها می تواند مفید باشد.
  • استفاده از عمل جراحی: در موارد خاصی مانند برخی بیماری های عینی، ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد تا علائم گشادی مردمک ها را کاهش دهد یا از بین ببرد.
  • مدیریت عوامل محیطی: مدیریت عوامل محیطی مانند نور مستقیم خورشید و نور زیاد در محیط های روشن می تواند به کاهش عوارض گشادی مردمک ها کمک کند. استفاده از عینک های آفتابی و اجتناب از رانندگی در طول روز می تواند مفید باشد.
  • اجتناب از خواندن متون نزدیک به چشم: خواندن متونی که بیش ازحد به چشم نزدیک هستند می تواند عوارض گشادی مردمک ها را افزایش دهد. بنابراین، استفاده از روش های دیجیتال یا حفظ فاصله مناسب از متون می تواند مفید باشد.
گشادی مردمک چیست

گشادی مردمک چیست

بهترین دکتر درمان بیماری های چشمی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی چشم شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان چشم خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی درمان ها هستید یا خیر.