علت خونریزی چشمی و درمان آن

خونریزی چشم به وضعیتی اطلاق می شود که در اثر پارگی یا آسیب به رگ های خونی در داخل چشم رخ می دهد. این حالت می تواند در بخش های مختلف چشم مانند ملتحمه، عنبیه، یا شبکیه ایجاد شود. خونریزی در زیر ملتحمه معمول ترین نوع این عارضه است که معمولاً بی خطر است و بدون تاثیر بر بینایی فرد بعد از چند روز بهبود می یابد. این نوع خونریزی به صورت لکه های قرمز رنگ در سفیدی چشم دیده می شود و نیاز به درمان خاصی ندارد.

علائم خونریزی چشم

علائم خونریزی چشم بسته به محل و شدت خونریزی متفاوت است. در مواردی که خونریزی در ملتحمه رخ می دهد، بخش سفید چشم به رنگ قرمز درمی آید. این خونریزی ممکن است به صورت یک نقطه کوچک یا ناحیه ای بزرگ تر بروز کند و معمولاً بدون درد است. اگر خونریزی در بخش های عمیق تر چشم رخ دهد، ممکن است درد و تغییرات در بینایی ایجاد شود. به طور کلی، علائم شامل قرمزی، احساس فشار، درد و گاهی تاری دید است.

علت خونریزی چشمی

انواع خونریزی چشم

خونریزی چشم به سه نوع اصلی تقسیم می شود:

• خونریزی ملتحمه: ملتحمه بخشی شفاف و سفید رنگ چشم است که بیرونی ترین قسمت چشم را تشکیل می دهد. پارگی رگ های خونی زیر ملتحمه باعث خونریزی می شود که به طور معمول بدون خطر و خودبه خود بهبود می یابد.
• خونریزی هایفما: این نوع خونریزی بین عنبیه و مردمک چشم رخ می دهد و معمولاً دردناک است. این خونریزی می تواند باعث تاری دید و افزایش فشار داخل چشم شود.
• خونریزی عمیق چشم: این نوع خونریزی در زجاجیه یا شبکیه رخ می دهد و می تواند جدی تر باشد. علائم شامل احساس فشار، تورم و مشکلات در دید رنگ ها می شود. این نوع خونریزی نیاز به بررسی و درمان دقیق تر دارد.

علت های خونریزی چشم

خونریزی چشم به دلایل مختلفی ممکن است رخ دهد. در ادامه به برخی از این دلایل اشاره می شود:

• گرد و غبار: ورود اجسام خارجی و گرد و غبار به چشم می تواند باعث تحریک و مالش چشم ها شود که این امر می تواند به پارگی رگ های خونی زیر ملتحمه منجر شود.
• تمرکز زیاد برای دیدن: تمرکز زیاد برای دیدن اجسام دور یا نزدیک می تواند فشار زیادی به رگ های خونی چشم وارد کند و باعث خونریزی شود.
• گریه کردن: گریه شدید می تواند باعث فشار بر رگ های خونی چشم و در نتیجه خونریزی ملتحمه شود.
• بلند کردن اجسام سنگین: این کار فشار زیادی به بدن و همچنین به رگ های خونی چشم وارد می کند که می تواند باعث خونریزی شود.
• آلرژی: آلرژن ها می توانند واکنش هایی مانند عطسه، سرفه و قرمزی چشم ها را ایجاد کنند که گاهی منجر به خونریزی خفیف می شود.
• تغییر فشار چشم: تغییرات ناگهانی در فشار چشم به دلایل مختلفی مانند بلند شدن ناگهانی، انجام حرکات یوگا یا حتی پرواز هوایی می تواند باعث پارگی رگ های خونی شود.
• پرفشاری خون: فشار خون بالا می تواند به رگ های خونی چشم آسیب بزند و باعث خونریزی شود.
• مشکلات گوارشی: استفراغ شدید یا گرفتگی های شکمی می تواند فشار زیادی به بدن وارد کند و باعث خونریزی چشم شود.
• دیابت: قند خون بالا در دیابت می تواند به شبکیه چشم آسیب بزند و باعث خونریزی شود. این وضعیت اگر کنترل نشود، می تواند منجر به رتینوپاتی دیابتی و کاهش شدید بینایی شود.

درمان خونریزی چشم

درمان خونریزی چشم بسته به نوع و شدت آن متفاوت است. برخی از روش های درمانی شامل موارد زیر است:

• درمان های خانگی: در موارد خفیف، معمولاً نیاز به درمان خاصی نیست و خونریزی خودبه خود بهبود می یابد. استراحت دادن به چشم و استفاده از کمپرس سرد می تواند کمک کننده باشد.
• داروهای موضعی: پزشکان ممکن است قطره های چشمی مانند فنیل افرین را برای کاهش قرمزی تجویز کنند. همچنین در صورت وجود عفونت، آنتی بیوتیک های موضعی ممکن است تجویز شوند.
• کنترل بیماری های زمینه ای: اگر خونریزی چشم به علت بیماری هایی مانند فشار خون بالا یا دیابت باشد، کنترل این بیماری ها از طریق داروها و تغییرات سبک زندگی ضروری است.
• جراحی: در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد. این امر به ویژه در مواردی که خونریزی به شبکیه یا زجاجیه آسیب وارد کرده باشد، ضروری است.

پیشگیری از خونریزی چشم

پیشگیری از خونریزی چشم با رعایت برخی نکات و تغییرات در سبک زندگی امکان پذیر است. در ادامه به برخی از این اقدامات اشاره می شود:

• مراقبت از لنزها: لنزهای تماسی را به موقع از چشم خارج کنید و از لنزهای آلوده استفاده نکنید. همواره لنزها را استریل نگه دارید.
• عدم لمس چشم ها با دست آلوده: دست های آلوده می توانند باکتری ها و ویروس ها را به چشم ها منتقل کنند و باعث عفونت و التهاب شوند.
• کنترل فشار خون و قند خون: فشار خون و قند خون را مرتباً اندازه گیری و کنترل کنید.
• بالا نگه داشتن سر در هنگام خواب: هنگام خواب، سر را بالاتر از بدن قرار دهید تا از فشار اضافی بر رگ های خونی چشم جلوگیری شود.

زمان مراجعه به پزشک برای درمان خونریزی چشم

خونریزی چشم در بیشتر موارد خودبه خود بهبود می یابد، اما در برخی موارد نیاز به مراجعه به پزشک است. اگر خونریزی چشم با علائم زیر همراه باشد، باید به پزشک مراجعه کنید:

• آسیب فیزیکی به چشم: هرگونه ضربه یا آسیب به چشم می تواند باعث خونریزی شود و نیاز به بررسی دقیق دارد.
• تاریخچه فشار خون بالا: اگر فردی سابقه فشار خون بالا دارد، باید خونریزی چشم را جدی بگیرد و به پزشک مراجعه کند.
• تغییرات در بینایی: تاری دید، دوبینی یا هرگونه تغییرات دیگر در بینایی نیاز به بررسی پزشکی دارد.
• قرمزی همزمان در هر دو چشم: این حالت می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی تر باشد و نیاز به بررسی دارد.
• حساسیت به لمس: اگر چشم ها به لمس حساس باشند، ممکن است نشانه ای از التهاب یا عفونت باشد.
• کبودی یا تورم: کبودی یا تورم در اطراف چشم می تواند نشانه ای از آسیب جدی باشد.
• درد همراه با خونریزی: درد چشم همراه با خونریزی نیاز به ارزیابی فوری پزشکی دارد.

علت خونریزی چشمی

بهترین دکتر درمان خونریزی چشمی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی خونریزی چشمی شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان خونریزی چشمی خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا خونریزی چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان خونریزی چشمی هستید یا خیر.

آفاکیا چیست؟

آفاکیا یا آپاکیا یک اختلال چشمی مرتبط با عدم وجود عدسی است. این بیماری می تواند به دو شکل طبیعی (عدم وجود عدسی طبیعی) و یا مصنوعی (عدم وجود لنز مصنوعی) رخ دهد. به عنوان یک قسمت مهم از ساختار چشم، عدسی نقش بسیار مهمی در انتقال و انکسار نور دارد که برای دید واضح اساسی است. از این رو، غیبت عدسی می تواند به مشکلاتی همچون ناتوانی در تشکیل تصاویر و دید فاقد وضوح منجر شود.

آفاکیا همچنین می تواند به مشکلات تطابقی نیز منجر شود، زیرا عدم وجود عدسی باعث اختلال در تطابق و تشکیل تصاویر دقیق بر روی شبکیه چشم می شود.

درمان آفاکیا ممکن است به صورت جراحی با پیوند عدسی مصنوعی یا لنزهای داخل چشمی انجام شود. این درمان ها اغلب بهبود وضعیت بینایی را فراهم می کنند و به فرد امکان برگشت به دید مناسب را می دهند.

آفاکیا چیست

دلایل بوجود آمدن آفاکیا چیست؟

• دلایل ایجاد آفاکیا می توانند به دو دسته عوامل محیطی و ژنتیکی تقسیم شوند. از جمله عوامل محیطی که ممکن است منجر به آفاکیا شوند عبارتند از:
• جراحی برداشتن عدسی چشم: برخی بیماری های چشمی، مانند عیوب انکساری، نیاز به جراحی دارند که در آن عدسی چشم خارج می شود و لنزهای مصنوعی جایگزین می شوند. این نوع جراحی ممکن است باعث افزایش خطر آفاکیا شود.
• آسیب و پارگی عدسی: آسیب دیدن عدسی چشم، که ممکن است از ضربه، انفجار مواد محترقه یا ضربات به چشم ناشی شود، می تواند باعث آفاکیا شود. این آسیب معمولاً باعث اکتسابی شدن آفاکیا می شود.
• افتادن عدسی در زجاجیه: در برخی موارد، مانند پارگی کپسول پشتی عدسی یا در جراحی کاتاراکت، عدسی ممکن است در زجاجیه افتاده و آفاکیا ایجاد کند.
• همچنین، عوامل ژنتیکی نیز می توانند نقش داشته باشند، از جمله:
• آفاکیای مادرزادی اولیه: در این نوع، نوزاد بدون عدسی متولد می شود که ناشی از جهش های ژنتیکی و عدم بیان ژن های مرتبط با ساخت عدسی در دوران جنینی است.
• آفاکیای مادرزادی ثانویه: در این حالت، عدسی ممکن است در دوران تولد یا قبل از آن، به علت عوامل محیطی مانند ویروس سرخچه مادرزادی جذب یا جدا شود.

به طور کلی، عوامل محیطی و ژنتیکی هر دو می توانند به ظاهر آفاکیا کمک کنند، اما تأثیرات آن ها ممکن است متفاوت باشد و بستگی به شرایط فردی داشته باشد.

علائم بیماری آفاکیا

نشانه های بیماری آفاکیا ممکن است بسته به علت ایجاد آن متفاوت باشند. این علایم شامل موارد زیر می شود:

• دوربینی: افراد ممکن است تصاویر را دوربینی یا مبهم مشاهده کنند.
• کاهش توانایی تطابق چشم: اختلال در تطابق چشم باعث می شود افراد به خوبی نتوانند از هر دو چشمشان برای مشاهده یک تصویر استفاده کنند.
• درد شدید: در برخی موارد، آفاکیا با درد شدید همراه است، به ویژه اگر به علت پارگی یا التهاب عدسی باشد.
• افتادگی اتاقک جلوی چشم: در برخی از موارد، اتاقک جلوی چشم ممکن است افتاده یا غیرطبیعی به نظر برسد.

علاوه بر این، به نکات زیر نیز باید توجه شود:

• در صورت دررفتگی عدسی با علت ژنتیکی، ممکن است علائمی نظیر تار شدن دید، سندروم مارفان، هموسیستینوری، بیرون زدگی لبه عدسی و زونولا از مردمک، و کاتاراکت در اثر دررفتگی ناکامل دیده شوند.
• در صورت دررفتگی عدسی و شناور شدن آن در زجاجیه، ممکن است قرمزی شدید چشم، واضح نبودن تصاویر، لرزش عنبیه، گلوکزم یا آب سیاه، التهاب عنبیه، و یووئیت مشاهده شوند.
• علائم بروز آپاکیا ناشی از ضربه به چشم شامل ادم قرنیه، علائم پاتوگنومونیک، التهاب داخل چشم به صورت مزمن، و نئوپلازی در چشم می شوند.
• همیشه مهم است که در صورت تجربه هر گونه علامت یا نشانه ناعادی در چشم های خود، به یک پزشک چشم پزشکی مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان لازم را دریافت کنید.

عوارض بیماری آفاکیا

عوارض بیماری آفاکیا می توانند شامل موارد زیر باشند:

• جداشدگی شبکیه: این عارضه ممکن است به علت بیماری آفاکیا رخ دهد و با علائمی همچون کوررنگی، تاری دید، و حالت مگس پران همراه باشد. اگر جداشدگی شبکیه رخ داد، فوراً به پزشک متخصص چشم مراجعه شود.
• جداشدگی زجاجیه: در این مورد، زجاجیه، که ماده ژله ای داخل چشم است و به شبکه متصل است، از شبکیه دور می شود و ممکن است پارگی ایجاد کند. علائم این عارضه شامل چشمک زدن نور و مشاهده لکه هایی شبیه تار عنکبوت می شود.
• آب سیاه (گلوکوم): این بیماری به دلیل کاهش توانایی یا رشد ناقص رشته های معلق نگه دارنده عصبی به ماهیچه های مژکی ایجاد می شود. رشد ناقص لیگامان ها ممکن است علت ژنتیکی داشته باشد.

همیشه مهم است که هر گونه علامت یا نشانه ناعادی در چشم های خود را جدی بگیرید و به یک پزشک متخصص چشم پزشکی مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان لازم را دریافت کنید.

تشخیص و درمان بیماری آفاکیا

تشخیص بیماری آفاکیا از طریق روش های مختلفی انجام می شود که شامل موارد زیر می شود:

• معاینه و بررسی کامل عدسی: پزشک متخصص چشم از طریق معاینه و بررسی دقیق عدسی با استفاده از دستگاه هایی مانند اسلیت لمپ، انکسار سنجی، و تابش نور در جهت های مختلف، میزان وجود یا عدم وجود بیماری آپاکیا را تأیید می کند.
• افتالموسکوپ: این ابزار برای مشاهده عمق چشم و ساختارهای داخلی آن مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند در تشخیص بیماری های چشمی از جمله آفاکیا مفید باشد.

درمان بیماری آفاکیا به شیوه های مختلفی انجام می شود که به عواملی مانند علت و نوع بیماری، سن بیمار، و وضعیت کلی سلامتی او بستگی دارد. برخی از روش های درمانی عبارتند از:

• جراحی برداشتن عدسی: اگر بیماری آفاکیا ناشی از رفتگی عدسی باشد، عمل جراحی برداشتن عدسی از چشم لازم است. سپس، اقداماتی مانند عمل پیوند، جای گذاری لنز، یا پیوند ثانویه عدسی داخل چشم ممکن است انجام شود.
• عمل کاتاراکت: در برخی موارد، ابتدا عمل جراحی برای برطرف کردن کاتاراکت صورت می گیرد، سپس در صورت نیاز، پیوند ثانویه عدسی داخل چشم انجام می شود.

آفاکیا چیست

بهترین دکتر درمان آفاکیا

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی آفاکیای شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان آفاکیا می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا آفاکیا را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان مشکلات چشمی چشم هستید یا خیر.

احساس فشار در پشت چشم

فشار در پشت چشمان ممکن است نشانه ای از مشکلاتی در بخش های دیگری از سر باشد و ناشی از مشکلات مستقیم در چشم نباشد. اغلب این فشار، بیشتر با عوارضی مانند التهاب ملتحمه یا آلرژی ها مرتبط است که می توانند باعث درد چشم شوند، اما بیشتر به شکل سوزش و نه فشار احساس می شوند. بنابراین، احساس فشار در پشت چشمان ممکن است بیشتر به احساس پری یا کشش در داخل چشم شبیه باشد تا واقعیتاً فشار داشته باشد.

احساس فشار در پشت چشم

علت های احساس فشار در پشت چشم

احساس فشار در پشت چشم ممکن است به علت موارد مختلفی اتفاق بیافتد، از جمله:

• سینوزیت (عفونت سینوسی): سینوزیت وقتی رخ می دهد که باکتری ها یا ویروس ها وارد فضای پشت بینی، چشمان و گونه ها شوند. این باعث تورم سینوس ها و پر شدن بینی از مخاط می شود که ممکن است فشاری در قسمت بالایی صورت ایجاد کند.
• سردرد: سردردهای تنشی و سردردهای خوشه ای ممکن است احساس فشار در پشت چشم را ایجاد کنند. سایر علائم این نوع سردردها ممکن است شامل درد سر شدید، درد در گردن و شانه ها، چشمان قرمز و اشک آلود، قرمزی یا عرق کردن صورت، تورم در یک طرف چهره و پلک زدن باشد.
• بیماری گریوز: بیماری گریوز موجب برآمدگی چشم ها و فشار در پشت چشم ها می شود. علائم این بیماری شامل چشمان برآمده، درد چشم، احساس وجود چیزی در چشم، پلک های پفکرده، چشمان قرمز و از دست دادن بینایی است.
• التهاب عصب بینایی: بیماری های خودایمنی مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS) یا لوپوس می توانند باعث تورم و التهاب پشت چشم شوند که ممکن است به عصب بینایی آسیب برسانند. این مسئله باعث درد و فشار در پشت چشم می شود.
• درد دندان: مشکلات در هم ترازی فک می تواند باعث شود عضلات صورت تنش بیشتری داشته باشند، که این تنش ممکن است به عنوان فشار در پشت چشم احساس شود.

تشخیص علت درد پشت چشم

برای تشخیص احساس فشار در پشت چشم، پزشک ممکن است از روش های مختلفی استفاده کند، از جمله:

• معاینه فیزیکی: پزشک با بررسی علائم شما، سوالاتی درباره مدت زمان احساس فشار، علائم همراه، و عواملی که ممکن است باعث این احساس شده باشند، آغاز می کند.
• آزمایش های تصویری: از جمله آندوسکوپی، ام آر آی، سی تی اسکن، و سونوگرافی استفاده می شود. این آزمایش ها به پزشک کمک می کنند تا تورم، التهاب یا مشکلات دیگر در ساختارهای داخلی مانند سینوس ها، مغز، یا غده تیروئید را تشخیص دهد.
• آزمایش خون: بررسی سطح هورمون های تیروئید و جستجوی آنتی بادی های مرتبط با بیماری های خودایمنی می تواند به تشخیص علت احساس فشار در پشت چشم کمک کند.
• جذب ید رادیواکتیو: این آزمایش برای بررسی بیماری های تیروئید مانند بیماری گریوز استفاده می شود و به بررسی عملکرد غده تیروئید کمک می کند.

در صورتی که پزشک فکر کند مشکل احساس فشار مربوط به چشم شما است، ممکن است به یک چشم پزشک مراجعه شود که با استفاده از ابزارهای ویژه مانند لامپ خودرویی چشم ها را معاینه کند و سلامت عصب بینایی و دیگر ساختارهای داخلی چشم را بررسی کند.

برای مشکلات فک یا دندان، بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید تا از ناهماهنگی های فکی که ممکن است باعث کشیدگی عضلات و احساس فشار در پشت چشم شود، مطمئن شوید.

راه های درمان فشار پشت چشم

برای درمان احساس فشار در پشت چشم، روش های مختلفی وجود دارد که به علت اصلی علائم بستگی دارد:

برای سینوزیت

• مصرف آنتی بیوتیک: در صورتی که عفونت باکتریایی وجود دارد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها را تجویز کند.
• شستشوی بینی: برای درمان عفونت ویروسی، شستشوی بینی با محلول آب نمک می تواند مفید باشد.
• جراحی: در موارد مختلف، اگر علائم برطرف نشود، جراحی سینوس ممکن است لازم باشد.

برای سردرد

• مسکن های بدون نسخه: مانند آسپرین، استامینوفن یا ایبوپروفن.
• داروهای ترکیبی: برخی داروهای سردرد شامل ترکیباتی از آسپرین، استامینوفن و کافئین هستند.
• داروهای قوی تر: در صورت لزوم، پزشک ممکن است داروهای قوی تری مانند آرامبخش های عضلانی یا داروهایی مانند سوماتریپتان یا زولمیتریپتان تجویز کند.

برای بیماری گریوز

• داروها: پزشک ممکن است داروهایی که توانایی تولید هورمون ها را توسط غده تیروئید را مسدود می کنند، تجویز کند.
• جراحی: در برخی موارد، جراحی برای تخریب یا برداشتن غده تیروئید توصیه می شود.

برای التهاب عصب بینایی

• داروهای استروئیدی: استفاده از داروهای استروئیدی برای کاهش تورم در عصب بینایی.
• درمان بیماری اسکلروزیس چون مولتیپل اسکلروزیس: ممکن است داروهایی مانند اینترفرون بتا ۱A برای کنترل التهاب عصب بینایی تجویز شود.

همواره قبل از انجام هرگونه درمان، مشورت با پزشک خود الزامی است. او می تواند بر اساس تشخیص وضعیت شما، راهنمایی کاملی درباره درمان های مناسب ارائه دهد.

احساس فشار در پشت چشم

بهترین دکتر درمان مشکلات چشمی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی مشکلات چشمی چشم شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان مشکلات چشمی چشم خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان مشکلات چشمی چشم هستید یا خیر.

فتوفوبیا چیست؟

فوتوفوبیا به معنای حساسیت یا ترس از نور است. این واکنش معمولاً در افرادی که به نور حساس هستند یا ناراحتی چشمی ناشی از نور را تجربه می کنند، ظاهر می شود.

نور نقش مهمی در فرآیند بینایی دارد، بنابراین حساسیت یا ترس از نور می تواند بر فرآیند بینایی فرد تأثیرگذار باشد و باعث اختلالاتی در آن شود.

فتوفوبیا چیست

علائم فتوفوبیا

فوتوفوبیا می تواند علائم مختلفی داشته باشد که ممکن است در هر فرد به شکل متفاوتی ظاهر شود. علائم رایج این بیماری عبارتند از:

• ناسازگاری چشم با نور
• حساسیت چشم به نور
• احساس دیدن هاله هایی از رنگ قهوه ای در تاریکی و حتی زمانی که چشم ها بسته است.
• احساس وجود نورهایی بسیار روشن در فضا
• مشکل در خواندن متون
• مشکل در نگاه کردن به تصاویر و تشخیص آن ها
• احساس درد یا ناراحتی چشم هنگام نگاه کردن به نور یا اجسام نورانی
• دوبینی هر یک از چشم ها و یا هر دو چشم
• سردرد یا میگرن
• اشک ریزی چشم
• احساس خشکی در چشم
• خستگی چشم و تمایل به بستن چشم ها
• فرورفتگی چشم

با این حال، نباید فرض کرد که هر فردی که علائم فوتوفوبیا را تجربه می کند، واقعاً این بیماری را دارد. تشخیص نهایی باید توسط یک پزشک تخصصی صورت بگیرد.

دلایل ابتلا به فتوفوبیا

فوتوفوبیا ممکن است به عوامل مختلفی برگرده باشد که عبارتند از:

• التهاب در پوشش محافظتی مغز و نخاع، که به عنوان مننژیت شناخته می شود.
• مشکلات تعادل، کنترل و حرکات چشم و مشکلات حرکتی ناشی از اختلال در مغز.
• وجود تومور در غده هیپوفیز.
• خشکی چشم.
• تورم داخل چشم یا در قرنیه.
• وجود آب مروارید در چشم.
• صدمه به لایه های حساس به نور در بخش پشتی چشم.
• بسته شدن غیرارادی چشم.
• بیماری های روانی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی.
• استفاده نادرست از لنزهای چشمی یا لنزهای چشم در ساعات طولانی.
• عفونت های چشمی.
• مصرف داروهای خاص مانند آنتی بیوتیک ها، فورزماید و کینین.

به هر حال، برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، مهم است که افراد با علائم فوتوفوبیا به پزشک مراجعه کنند تا علت اصلی مشکلشان تشخیص داده شود و برنامه درمانی مناسب برای آن ها تعیین شود.

تشخیص فتوفوبیا چطور است؟

تشخیص بیماری فوتوفوبیا تنها با مراجعه به پزشک و انجام معاینه و آزمایش امکان پذیر است. به عبارت دیگر، تنها با داشتن برخی از علائم مرتبط با فوتوفوبیا نمی توان در مورد ابتلا یا عدم ابتلا به این بیماری نظر قطعی داد.

پزشک باید سلامت چشم یا مشکلات احتمالی مغز را بررسی کند تا بتواند نظر قطعی در این خصوص بدهد. در صورت نیاز، ممکن است پزشک برای تشخیص قطعی آزمایش هایی مانند MRI را تجویز کند.

آزمایش اسلیت لمپ یا کنترل روشنایی، با استفاده از میکروسکوپ مخصوص برای بررسی چشم ها با استفاده از نور ویژه ای انجام می شود. این آزمایش می تواند به تشخیص مشکلات چشمی یا حساسیت به نور کمک کند.

در MRI یا تصویربرداری، با استفاده از اشعه مغناطیسی یا امواج رادیویی، معمولاً برای عکسبرداری از چشم و یا تشخیص مشکلات مغزی استفاده می شود.

همچنین، فشار داخل چشم نیز با استفاده از دستگاه های مخصوص اندازه گیری می شود. این روش برای تشخیص آب سیاه چشم نیز کاربرد دارد.

پرتونگاری بصری هم برای تشخیص شرایطی مانند انحطاط چشمی و دیابت شبکیه استفاده می شود.

راه درمانی برای فتوفوبیا

درمان بیماری فوتوفوبیا بستگی به علت اصلی آن دارد. در صورتی که فوتوفوبیا به عواملی مانند التهابات چشمی، مشکلات مغزی، یا دیگر بیماری ها برمی گردد، درمان آنها می تواند بهبود وضعیت فوتوفوبیا را نیز به همراه داشته باشد.

علاوه بر این، رعایت برخی از نکات و تغییرات در سبک زندگی نیز می تواند به کنترل و کاهش علائم فوتوفوبیا کمک کند. برخی از این نکات عبارتند از:

• استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV مطابق با توصیه پزشک.
• اجتناب از معرض شدن به نور مستقیم خورشید و استفاده از پنجره های دودی یا پوشش های محافظتی.
• استفاده از شیشه های دودی برای خودروها.
• استفاده از قطره های چشمی مرطوب کننده در صورت خشکی چشم.
• مراقبت و درمان مناسب از عفونت های چشمی.
• استفاده از عینک آفتابی پلاریزه.
• اجتناب از استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی، مگر با مشورت پزشک.
• تغییر در داروهای مصرفی در صورتی که حساسیت دارویی موجب فوتوفوبیا شده باشد.
• مشورت با پزشک در خصوص کنترل و مدیریت میگرن و حساسیت به نور.
• همچنین، درمان روان شناختی نیز می تواند به کنترل استرس و اضطراب مرتبط با فوتوفوبیا کمک کند. به همین دلیل، مشاوره با یک روان شناس نیز می تواند مفید باشد.

فتوفوبیا چیست

بهترین دکتر درمان فتوفوبیا

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی فتوفوبیا چشم شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان فتوفوبیا چشم خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان فتوفوبیا چشم هستید یا خیر.

شالازیون و درمان آن

شالازیون یک بیماری چشمی است که اغلب با گل مژه اشتباه گرفته می شود، اما دو تفاوت مهم با آن دارد. این بیماری به صورت یک توده چربی یا کیست در پلک ها ظاهر می شود و به آرامی رشد می کند. معمولاً در پلک بالایی قرار دارد و بیشتر در مواردی بی دردسر است و درمان آن نیز زمان زیادی نمی برد. شالازیون معمولاً به دلیل مسدود شدن یا عفونت غده های میبومین در لبه پلک ایجاد می شود، که این غده ها چربی تولید کرده و سطح چشم را روان می کنند. گاهی اوقات شالازیون با غده های داخلی یا خارجی اشتباه گرفته می شود؛ اما مهمترین تفاوت آن است که شالازیون بی دردسر است در حالی که غده های دیگر ممکن است دردناک باشند. به عبارت دیگر، شالازیون اغلب پس از عفونت یکی از غده های میبومین توسعه می یابد.

شالازیون چیست؟

شالازیون یک بیماری چشمی است که باعث تشکیل یک غده و برآمدگی در پلک می شود و به آن به نام های «کیست پلک» و «کیست میبومین» هم اشاره می شود.

در پلک، غددی وجود دارند که عرق و چربی تولید می کنند و به طور طبیعی این مواد از طریق یک مجرا تخلیه می شوند. اما اگر به دلایلی که بعداً به آن ها خواهیم پرداخت، مجرای غدد چربی (میبومین) مسدود شود، شالازیون شکل می گیرد.

این بیماری اغلب در پلک بالایی ایجاد می شود اما ممکن است در پلک پایین نیز دیده شود. اغلب در افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله رخ می دهد و در ابتدا ممکن است دردناک باشد، اما به طور کلی یک عارضه بدون درد محسوب می شود.

تفاوت شالازیون و گل مژه چیست؟

گل مژه و شالازیون از نظر ظاهری ممکن است به نظر یکسان بیایند، اما در واقع دو بیماری متفاوت هستند.

گل مژه معمولاً به صورت یک برآمدگی کوچک و اندکی زرد رنگ در لبه پلک یا ریشه مژه دیده می شود، در حالی که شالازیون در میان پلک و دور از خط رویش مژه ها شکل می گیرد.

علاوه بر این، گل مژه معمولاً در کمتر از یک هفته به طور خودبخود بهبود می یابد، اما شالازیون معمولاً بدون درد و با رنگی صورتی رخ می دهد و ممکن است برای مدت طولانی باقی بماند.

تاکید می شود که در برخی موارد، گل مژه می تواند به شالازیون منجر شود، اما در کل دو بیماری از نظر علائم، محل بروز و زمان بهبودی تفاوت های مشخصی دارند.

علت شالازیون چشم چیست؟

شالازیون اغلب در افرادی که به بیماری های التهابی مربوط به پوست یا چشم دچارند اتفاق می افتد. برای مثال، بلفاریت، آکنه روزاسه، و درماتیت سبورئیک می توانند منجر به بروز شالازیون شوند.

در برخی موارد نادر، التهاب ویروسی ملتحمه چشم (کونژنکتیویت) نیز می تواند علت شالازیون چشم باشد.

احتمال بروز شالازیون در برخی افراد بالاتر است، از جمله:

• افرادی که در گذشته گل مژه چشم داشته اند.
• افراد دارای عفونت های ویروسی چشم.
• افراد مبتلا به سل (توبرکلوزیس).
• افراد مبتلا به سرطان پوست.
• افراد دیابتی.
• این عوامل می توانند خطر بروز شالازیون را افزایش دهند.

علائم شالازیون چشم

شالازیون یک بیماری چشمی بدون درد است که اغلب در پلک بالایی دیده می شود و با علائم زیر همراه است:

• تورم و قرمزی پلک به علت تجمع مواد در غدة چربی (میبومین).
• آبریزش اشک از چشم و تحریک چشم.
• اگر شالازیون بزرگ باشد، ممکن است به حدقه چشم فشار وارد کند و باعث تار شدن دید شود.

این عارضه در بزرگسالان، خصوصاً افراد بین ۳۰ تا ۵۰ سال شایع تر است و به ندرت در کودکان دیده می شود. شالازیون در اکثر موارد پس از چند هفته و بدون نیاز به درمان خاصی از بین می رود. با این حال، ممکن است شالازیون مجدداً عود کرده و بروز پیدا کند.

درمان شالازیون چطور است؟

شالازیون، یک مشکل چشمی است که در اکثر موارد، در چند هفته بدون نیاز به درمان دارویی بهبود می یابد. اما اگر وضعیت شالازیون پس از یک ماه بهبود نیابد، بهتر است با چشم پزشک یا اپتومتریست مشورت کنید. این متخصصان علائم وضعیت شالازیون و عملکرد عمومی چشم را بررسی کرده و احتمال وجود بیماری های دیگر چشمی را ارزیابی می کنند.

درمان شالازیون ممکن است با استفاده از داروها صورت گیرد. پزشک ممکن است قطره چشمی را برای کاهش التهاب چشم تجویز کند. در برخی موارد، از تزریق استروئیدها برای کاهش التهاب و ورم چشم استفاده می شود. اگر عفونت باکتریایی در چشم وجود داشته باشد، پزشک ممکن است دوره ای از آنتی بیوتیک ها را تجویز کند.

در موارد جدی تر یا در صورت تکرار مداوم شالازیون، پزشک ممکن است به جراحی روی آورد. جراحی شالازیون به صورت سرپایی و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. در این جراحی، غده شالازیون به طور کامل خالی می شود. در مواردی که شالازیون به صورت مکرر بازگشت دارد، پزشک ممکن است نمونه برداری از شالازیون را انجام دهد و سپس با بررسی نمونه، علت زمینه ای بیماری را تشخیص دهد.

پیشگیری از شالازیون

می توانید با انجام برخی اقدامات بهداشتی روزمره، احتمال بروز شالازیون را کاهش دهید:

• شستن دست ها: دست های خود را به طور منظم و مکرر بشوید، زیرا دست ها یکی از اصلی ترین راه های انتقال آلودگی به چشم هستند.
• استفاده صحیح از لنزهای چشمی: حتماً قبل از گذاشتن و برداشتن لنزها دست های خود را به خوبی شسته و ضدعفونی کنید. لنزها را با محلول های مخصوص ضدعفونی کرده و آن ها را در محیط استریل و دمای مناسب نگهداری کنید.
• شست و شوی صورت: صورت خود را روزانه بشوید و قبل از خوابیدن بهتر است صورت خود را بشویید و آرایش تان را پاک کنید.
• بهداشت لوازم آرایشی: تاریخ تولید و انقضای محصولات آرایشی مصرفی خود را چک کرده و از مصرف محصولات فاسد شده پرهیز کنید. همچنین، بهتر است لوازم آرایشی چشم مانند ریمل و خط چشم را هر سه ماه یک بار عوض کنید.

بهترین دکتر درمان شالازیون

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی شالازیون شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان شالازیون خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای درمان شالازیون هستید یا خیر.