آیا پیرچشمی با دوربینی تفاوت دارد
آیا پیرچشمی با دوربینی تفاوت دارد؟
پیرچشمی و دوربینی دو عیب انکساری رایج در چشم ها هستند که می توانند بینایی فرد را تحت تأثیر قرار دهند. بسیاری از افراد پیرچشمی و دوربینی را یکسان می دانند، در حالی که تفاوت زیادی بین این دو وجود دارد. مهم ترین و اصلی ترین تفاوت پیرچشمی با دوربینی در این است که پیرچشمی در افراد بالای ۴۰ سال رخ می دهد اما دوربین ممکن است در هر سنی ایجاد شود. جهت آشنایی بیشتر با پیرچشمی و دوربینی در این مقاله از سری مقالات سایت دکتر رضا پورمازار همراه ما باشید.
آشنایی با پیرچشمی
زمانی پیرچشمی ایجاد می شود که عدسی طبیعی چشم به مرور زمان انعطاف کمتری داشته باشد؛ بنابراین نمی تواند روی اشیای نزدیک تمرکز کند. به همین خاطر پیرچشمی را به عنوان دوربینی مرتبط با سن معرفی می کنند. با توجه به این که در پیرچشمی عدسی طبیعی چشم انعطاف ناپذیرتر می شود، برای تمرکز روی اشیاء نزدیک نیز ماهیچه های مژگانی به خوبی عمل نمی کنند؛ در نتیجه فرد برای دیدن اشیاء نزدیک مشکل پیدا می کند. در واقع پیرچشمی قسمتی از روند پیری محسوب می شود که معمولاً بعد از دهه ۴۰ زندگی ایجاد خواهد شد. برای تشخیص پیرچشمی از آزمایش حدت بینایی، آزمایش انکسار و معاینه داخلی چشم استفاده می شود و مطابق با میزان تشخیص داده شده بهترین روش درمانی انتخاب خواهد شد.
علائم پیرچشمی چیست؟
معمولاً پیرچشمی با علایم زیر بروز می کند:
• فرد پس از مطالعه یا انجام کاری که نیازمند شرایط دید نزدیک است دچار سردرد و خستگی چشم خواهد شد.
• در هنگام خواندن حروف کوچک مشکل پیدا می کنند.
• فرد برای انجام کارهایی با دید نزدیک نیاز به نور بیشتری دارد.
• برای مشاهده کتاب یا گوشی را دور نگه می دارند.
• برای مشاهده اجسام نزدیک دچار مشکل و تاری دید می شوند.
• فرد برای مشاهده اجسام دائماً نیاز به پلک زدن دائم دارد.
اگر دچار این علایم هستید و دید شما تغییر کرده است، باید توسط متخصص و چشم پزشک معاینه شوید.
عوامل موثر در ایجاد پیرچشمی زودرس
مهم ترین عامل در ایجاد پیرچشمی افزایش سن است که می تواند روی دید افراد تأثیر بگذارد. البته در برخی مواقع پیر چشمی خیلی زودتر از موعد و پیش از چهل سالگی ایجاد می شود که معمولاً در چنین شرایطی بیماری های زمینه ای یا داروهای خاص را عامل ایجاد آن ها می دانند. از جمله مواردی که پیرچشمی زودرس به وجود می آورند را در موارد زیر خلاصه خواهیم کرد:
• بیماری های قلب و عروق
• دیابت یا مشکل در متابولیسم قند خون
• کم خونی
• دوربینی چشم
• ام اس
• اختلال عصبی عضلانی
• بیماری های مرتبط با چشم
• ضربه به چشم
• نارسایی در عروق یا جریان خون ضعیف
آشنایی با دوربینی
دوربینی یا هیپنوتراپی یک عیب انکساری در چشم محسوب می شود که فرد برای دیدن واضح اشیاء نزدیک مشکل دارد. در واقع به خاطر کوتاهی قطر کره چشم و انحنای کم قرنیه دوربینی ایجاد می شود که در طی آن نور وارد چشم شده اما به درستی روی شبکیه متمرکز نمی شود؛ بنابراین فرد اجسام نزدیک را تار یا خارج از فوکوس مشاهده می کند، در حالی که برای دیدن اجسام دور هیچ مشکلی ندارد و آن ها را کاملاً واضح می بیند. در واقع به کمک یک معاینه جامع توسط تست حدت بینایی، معاینه داخلی چشم و تست انکسار تشخیص داده می شود.
علائم دوربینی چیست؟
دوربینی چشم معمولاً با علایم زیر بروز می کند:
• پلک زدن های مکرر
• مشکل در دید دو چشم
• ناتوانی در تمرکز روی اشیاء
• خستگی چشم
• تاری دید موقت یا دائمی
• کج شدن صورت فرد در هنگام مطالعه
• کاهش هماهنگی دست و چشم
روش های درمانی پیرچشمی و دوربینی
برای درمان پیرچشمی و دوربینی مناسب ترین روش استفاده از عینک های طبی است. این عینک ها به صورت یک کانونی، دو کانونی یا عینک های تدریجی با توجه به نیاز بیمار تجویز می شوند؛ همچنین یکی دیگر از روش های بسیار مؤثر برای درمان پیرچشمی استفاده از قطره پیلوکارپین با نام تجاری ویوتی است. این دارو در دهه ۸۰ میلادی برای نخستین بار کشف شد که می تواند بیماری های مختلف چشم مثل فشار چشم و گلوکوم را درمان کند و تقریباً ۶ ساعت روی مردمک اثر می گذارد؛ همچنین در مواردی که بیمار تمایلی به استفاده از عینک یا لنز نداشته باشد، می توان با انجام عمل های جراحی مختلف مانند کراتوپلاستی هدایتی، لیزیک، اینتراکور، کمرا و یا کارگذاری لنزهای داخل چشمی چندکانونی بینایی و غیره برای درمان استفاده کرد.
مقایسه پیرچشمی و دوربینی
طبق مطالبی که گفته شد می توان نتیجه گرفت که پیرچشمی و دوربینی هر دو جزو عیوب انکساری چشم هستند که می توانند بینایی فرد را تحت تأثیر بگذارند اما میان این دو تفاوت های کلیدی وجود دارد. همان طور که گفته شد پیرچشمی مرتبط با سن است و بیشتر در افراد بالای ۴۰ سال رخ می دهد که به خاطر روند طبیعی پیری عدسی چشم انعطاف پذیری کمتری پیدا می کند و به سختی می تواند روی اشیاء نزدیک تمرکز کند.
در حالی که دوربینی یک عیب انکساری است که می تواند در هر سنی ایجاد شود و در طی آن قطر کره چشم کوتاه شده یا انحنای قرنیه کم می شود که این دو عامل باعث تمرکز نادرست نور پشت شبکیه هستند. از جمله تفاوت های کلیدی دیگر میان پیرچشمی و دوربینی می توان به تمرکز روی اشیاء نزدیک اشاره کرد. یعنی افراد مبتلا به پیرچشمی برای تمرکز روی اشیاء نزدیک مشکل دارند اما دید دور آن ها کاملاً واضح است.
در حالی که افراد مبتلا به دوربینی علاوه بر مشکل در تمرکز روی اشیاء نزدیک، برای دید دور نیز دچار تاری دید و خستگی چشم می شوند؛ همچنین عینک های تجویزی برای این دو نیز با یکدیگر متفاوت است. مثلاً برای اصلاح دوربینی می توان از عینک های تک کانونی استفاده کرد. در حالی که برای افراد مبتلا به پیرچشمی عینک های چند کانونی گزینه مناسب تری هستند. افراد مبتلا به دوربینی نیز می توانند از لنزهای تماسی تک دید استفاده کنند و در موارد شدیدتر نیز از لنزهای تماسی چند کانونی برای این افراد استفاده می شود.
مراجعه به پزشک
در مطالب فوق ما سعی کردیم ضمن معرفی علایم پیرچشمی و دوربینی تفاوت این دو را با یکدیگر بیان کنیم. چنانچه هر کدام از علایم ذکر شده را مشاهده کردید، باید سریعاً تحت نظر متخصص قرار بگیرید. البته ما توصیه می کنیم که چکاپ های دوره ای را جدی بگیرید تا در صورت بروز مشکلات مختلف بتوان سریع تر آن ها را در مراحل اولیه مهار کرد. دکتر رضا پورمازار متخصص و جراح بیماری های چشمی در این زمینه به شما کمک خواهند کرد. برای دریافت نوبت ویزیت حضوری لازم است تا با شماره های درج شده در این سایت تماس بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.