تشخیص و درمان ناخنک چشم
تشخیص و درمان ناخنک چشم
ناخنک چشم یکی از عارضه های چشمی بوده که معمولاً برای افرادی که در معرض هوای آفتابی و آلوده قرار دارند ایجاد خواهد می شود. این زائده صورتی رنگ است و از سفیدی چشم آغاز می شود و تا قرنیه ادامه پیدا می کند. در واقع علت ایجاد ناخنک رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگ های ملتحمه است. بسیاری از افرادی که این مشکل را دارند از وجود آن شکایت می کنند و می خواهند هر چه زودتر آن را درمان کنند؛ زیرا معمولاً ناخنک همراه با عوارض آزاردهنده ای است. جهت آشنایی با نحوه تشخیص و درمان ناخنک در ادامه همراه ما باشید.
ناخنک چشم چیست؟
ناخنک چشم به صورت یک زائده گوشتی بوده که دارای رگ های خونی است و روی قرنیه چشم به وجود می آید و ممکن است در هر دو سمت چشم ایجاد شود. در اغلب موارد ناخنک در ابعاد کوچک باقی می ماند اما در موارد نادر نیز ناخنک ها رشد می کنند، به طوری که باعث ایجاد ناراحتی در چشم بیمار خواهند شد و در بسیاری موارد ممکن است بینایی را نیز با مشکل مواجه کنند. در اثر ایجاد ناخنک چشم، قرمزی و تحریک فرد را آزار می دهد؛ زیرا حس می کند چیزی در چشم او وجود دارد. در پی رشد ناخنک چشم، تغییر شکل در قرنیه ایجاد می شود و دید بیمار تار خواهد شد. این زائده شبیه پینگوکولا است اما از نظر ساختاری با یکدیگر متفاوت هستند.
علت بروز ناخنک چشم
ناخنک چشم به دلایل مختلفی ایجاد می شود که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• قرارگیری در معرض اشعه ماوراء بنفش مثل خورشید در مدت زمان طولانی
• مناطق با آب و هوای گرم
• قرارگیری در معرض گرد و غبار، شن، باد و سایر عوامل محرک
• سابقه خانوادگی
• ابتلا به خشکی چشم
علائم بیماری ناخنک چشم
بیماری ناخنک چشم معمولاً با علایم خاصی بروز می کند که رایج ترین آن ها عبارتند از:
• تورم زردرنگ روی ملتحمه
• تاری دید و دوبینی
• خارش و قرمزی چشم
• احساس سوزش داخل چشم
• احساس وجود شیء خارجی در چشم
عوارض ناخنک چشم
زائده ناخنک چشم می تواند عوارض خاصی را برای بیمار به همراه داشته باشد که در برخی موارد حتی زندگی عادی را مختل می کند. این عوارض شامل موارد زیر هستند:
• ایجاد آستیگماتیسم
• انحراف چشم
• مشکل در استفاده از لنزهای تماسی
• ایجاد تغییر در شکل قرنیه بر اثر رشد ناخنک
• به هم ریختن ظاهر چشم ها
• ایجاد زخم در قرنیه چشم
• اختلال در بینایی
تشخیص ناخنک چشم
از تست اسلیت لامپ برای تشخیص ناخنک چشم استفاده می شود. در واقع آزمایش اسلیت لامپ به واسطه یک نوع میکروسکوپ انجام می شود که هم زمان باریکه ای از نور به روی چشم متمرکز خواهد شد. این باریکه به پزشک کمک می کند تا بتواند ساختارهای درونی چشم را با دقت کافی بررسی کند. معمولاً از آزمایشات زیر نیز برای تشخیص ناخنک چشم استفاده می شود:
• تست قدرت بینایی: در چشم پزشکی از این تست برای بررسی توانایی چشم بیمار در مشاهده نمادها از فاصله معین استفاده می شود.
• بررسی توپوگرافی قرنیه: برای بررسی شکل قرنیه به صورت سه بعدی توسط کامپیوتر از این نوع روش توپوگرافی قرنیه استفاده می شود.
اگر پزشک در مراحل اولیه ناخنک چشم را تشخیص دهد، برای بررسی رشد و تغییر ناخنک ها در گذر زمان از تصاویر چشمی دیگری استفاده خواهد کرد. در برخی موارد نیز برای اطمینان بیشتر آزمایش مرتبط با سرطان انجام می شود تا نوع این توده مشخص شود. البته لازم به ذکر است که ناخنک چشم نوعی سرطان نیست و این کار فقط برای اطمینان از نوع توده انجام می شود.
آیا ناخنک چشم به مرور زمان از بین می رود؟
لازم است بدانید که به هیچ وجه ناخنک چشم به صورت خود به خود از بین نمی رود؛ بلکه نیاز به درمان های پزشکی دارد. در مراحل اولیه که ناخنک کوچک است و رشد نکرده هیچگونه عارضه ای در پی ندارد. اما در برخی موارد که ناخنک رشد می کند و سطح چشم را می گیرد، باید حتماً از روش های درمانی مناسب برای از بین رفتن آن استفاده کرد. یکی از این روش های درمانی جراحی خواهد بود. توجه داشته باشید که ناخنک می تواند باعث انسداد مسیر بینایی و تاری دید شود و در واقع باعث به وجود آمدن آسیب های بینایی برای بیمار باشد. زمانی آسیب های جدی تر ناخنک چشم بر بینایی به وجود می آید که زخم در قرنیه رخ دهد. البته این مورد بسیار نادر است اما می تواند سلامت و بینایی چشم را به خطر بیندازد.
ناخنک چشم چگونه درمان می شود؟
همان طور که گفته شد معمولاً در مراحل اولیه ناخنک های کوچک چشم نیاز به مداخله پزشکی ندارند و فقط برای ناخنک هایی که باعث آزار و اذیت بیمار می شوند می توان از روش های درمانی زیر استفاده کرد.
• استفاده از داروها: در مراحل اولیه بیماری، پزشک برای برطرف کردن تحریک و قرمزی چشم قطره ها یا پمادهای چشمی تجویز می کند. این قطره ها حاوی کورتیکواستروئید هستند که می توانند التهاب را کاهش دهند.
• جراحی: زمانی که قطره ها یا پمادهای چشمی تجویز شده مؤثر واقع نشوند، باید از روش درمانی جراحی برای برطرف کردن ناخنک چشم استفاده کرد. معمولاً زمانی که ناخنک باعث انسداد مسیر بینایی یا آستیگماتیسم چشم می شود، جراحی مفید خواهد بود؛ همچنین کسانی که از ظاهر چشم خود به خاطر وجود ناخنک ناراضی هستند، می توانند از روش جراحی برای برطرف کردن آن کمک بگیرند. لازم به ذکر است که احتمال برگشت و ایجاد ناخنک پس از گذشت زمانی از جراحی وجود دارد و توصیه می شود حتماً در انتخاب این روش دقت داشته باشید.
پیشگیری از بروز بیماری ناخنک چشم
با استفاده از روش های زیر تا حد زیادی می توان از بروز ناخنک در چشم جلوگیری کرد:
• در هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید حتماً از عینک آفتابی استفاده شود.
• روی شیشه اتومبیل در هنگام رانندگی از صفحات محافظ استفاده شود.
• برای جلوگیری از قرار گرفتن چشم ها در معرض نور مستقیم خورشید می توان از کلاه های لبه دار استفاده کرد.
• از قطره های اشک مصنوعی برای مرطوب نگه داشتن چشم ها استفاده شود.
مراجعه به پزشک
در مطالب فوق سعی کردیم علاوه بر بررسی علایم و عوارض ناخنک چشم، روش های تشخیص و درمان آن را نیز ذکر کنیم تا شما اطلاعات مفیدی در این زمینه داشته باشید. برای تشخیص زود هنگام و درمان به موقع می توانید از دکتر رضا پورمازار جراح و متخصص بیماری های چشمی کمک بگیرید. برای دریافت نوبت ویزیت حضوری توسط ایشان باید از طریق شماره های درج شده در سایت اقدام کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.