دژنراسیون شبکیه چشم

دژنراسیون شبکیه چشم

دژنراسیون شبکه چشم یک وضعیت است که در آن، رسوب مواد اضافی زیر شبکیه چشم اتفاق می افتد. این مواد اغلب به واسطه عوامل خطری مانند افزایش فشار خون، مصرف سیگار، چاقی و عوامل ژنتیکی ظاهر می شوند. این شرایط می توانند به دژنراسیون شبکه چشم منجر شوند. در نتیجه این بیماری، عروق اضافی در قسمت زیری و داخلی شبکه چشم رشد کرده و باعث اختلال در ساختار ظریف بافتی شبکه چشم می شوند.

دژنراسیون شبکیه چشم چیست؟

دژنراسیون ماکولا یا دژنراسیون شبکه چشم، به گروهی از اختلالات ارتباطی با زوال تدریجی یا اختلال در عملکرد سلول های شبکه چشم اشاره دارد. این مفهوم شامل شرایطی مانند رتینیت پیگمانتوزا، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، بیماری استارگارد و سایر بیماری های ارثی یا اکتسابی شبکه چشم است.
شبکه چشم، لایه داخلی ترین چشم است که به عصب های مغزی برای پردازش تصاویر از طریق مردمک و عدسی متصل است. اگر این اختلالات درمان نشوند، می توانند منجر به اختلالات جدی در بینایی و حتی نابینایی کامل فرد گردند.

دژنراسیون شبکیه چشم

انواع دژنراسیون شبکیه چشم

در مورد دژنراسیون شبکیه چشم، انواع مختلفی وجود دارد که هر یک ویژگی ها و علل متفاوتی دارند. برخی از این انواع عبارتند از:
• رتینیت پیگمانتوزا (RP): این بیماری ارثی است و در درجه اول سلول های میله ای شبکیه را تحت تأثیر قرار داده و به تدریج منجر به از دست دادن بینایی می شود.
• دژنراسیون ماکولا وابسته به سن: AMD یکی از علل اصلی از دست دادن بینایی در افراد مسن است. این نوع بیماری قسمت مرکزی شبکیه را که مسئول دید دقیق است را تحت تأثیر قرار می دهد.
• بیماری استارگارد (Stargardt): این بیماری در کودکان و بزرگسالان جوان اتفاق می افتد و منجر به از دست دادن بینایی مرکزی و اختلالات تشخیص رنگ می شود.
• دیستروفی میله مخروطی (Cone-Rod Dystrophy): این بیماری سلول های مخروطی و میله ای که مسئول دید رنگی و دید در نور کم هستند را تخریب می کند.
• کوروئیدرمی (Choroideremia): یک اختلال مغلوب مرتبط با X است که منجر به شب کوری و در نهایت از دست دادن بینایی محیطی می شود.

علائم دژنراسیون ماکولا چیست؟

علائم دژنراسیون ماکولا شامل موارد زیر هستند که در صورت مشاهده آن ها باید هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کرد:
• از دست دادن بینایی مرکزی: مهم ترین علامت دژنراسیون ماکولا است. بخش مرکزی میدان بینایی تار می شود و ممکن است در خواندن، تشخیص چهره یا انجام کارهایی که نیاز به دید مرکزی واضح دارند، مشکل داشته باشید.
• انحراف دید: خطوط مستقیم ممکن است موج دار یا خمیده به نظر برسند. این اتفاق به عنوان دگرگونی شناخته می شود و یکی از علائم رایج دژنراسیون شبکه چشم است.
• مشاهده نواحی تاریک یا خالی: ممکن است نقاط کور یا نقاط تیره را در دید مرکزی تجربه کنید که بر توانایی شما در جهت یابی محیط اطراف تأثیر می گذارند.
• تغییر در درک رنگ های مختلف: رنگ ها ممکن است کدر یا بی رنگ به نظر برسند و امکان دارد نتوانید طیف های مختلف را از هم تفکیک کنید.
• عدم بهبودی خودبه خودی: دژنراسیون ماکولا به طور معمول با گذشت زمان به آرامی بدتر می شود. ممکن است در ابتدا متوجه علائم خفیف آن شوید، اما اگر سراغ روش درمانی نروید، به تدریج از دست دادن بینایی را تجربه خواهید کرد.

روش های تشخیص دژنراسیون چشم

روش های تشخیص دژنراسیون شبکیه چشم عبارتند از:
• امسلر تست (Amsler Grid): این تست شامل یک شبکه از خطوط موازی عمودی و افقی است که اختلالات اولیه در دید مرکزی را نشان می دهد. بیمار باید به این شبکه نگاه کند و هرگونه انحراف، تاریکی، یا تغییر در خطوط را گزارش دهد. این تست به صورت آماده در دسترس است و از آن برای غربالگری در منزل استفاده می شود.
• آنژیوگرافی فلورسنت (Fluorescein Angiography): این تست با استفاده از یک ماده رنگی خاص به نام فلورسین، تصاویر شبکیه چشم را گرفته و مشکلات عروق و ساختارهای شبکیه را نمایان می کند. این تست ممکن است در تعیین ناحیه های متأثر تر و شدت دژنراسیون ماکولا مفید باشد.
• ارزیابی مکمل (OCT – Optical Coherence Tomography): این تکنیک با استفاده از امواج نوری، تصاویر مقطعی از لایه های شبکه چشم ایجاد می کند و به ارزیابی ضخامت و ساختار بافتهای مختلف شبکه چشم می پردازد.
• تست های دید هومفیلد (Humphrey Visual Field Tests): این تست ها برای ارزیابی دید اطراف و تشخیص نقاط کور در دید فرد استفاده می شوند.

درمان دژنراسون چشم

دژنراسیون ماکولا یا رسوب شبکیه چشم یک بیماری پیچیده است و انتخاب روش درمانی وابسته به نوع، شدت و پیشرفت بیماری است. برخی از روش های درمانی عبارتند از:
• لیزردرمانی فوتودینامیک (PDT): این روش شامل تزریق داروی خاص به بیمار و سپس تابش نور لیزر به منطقه متأثر است. PDT بیشتر برای درمان بخش های خاص دژنراسیون ماکولا، به ویژه تحت زرهای خونی استفاده می شود.
• تزریق داروهای ضد رگ زدایی (Anti-VEGF): از داروهایی مانند رانیبیزوماب (Lucentis)، بئووسیزوماب (Eylea) و افلایبرسپت (Aflibercept) برای کاهش رشد عروق زیر شبکیه و بهبود وضعیت بینایی استفاده می شود. این تزریق ها معمولاً به صورت دوره ای و تحت نظارت چشم پزشک انجام می شوند.
• استفاده از کپسول های مکمل (Supplements): برخی از مکمل ها مانند ویتامین C ویتامین E، روی، مس و لوتئین در برخی از موارد ممکن است به عنوان جزء درمان مورد استفاده قرار گیرند. این مکمل ها به نظر می رسد که به حفظ سلامت شبکه مکولا و تاخیر در پیشرفت دژنراسیون ماکولا کمک کنند.
• جراحی زیرچشم (Submacular Surgery): در برخی موارد انتخاب شده، جراحی زیرچشم ممکن است برای حذف رسوب های زیر شبکیه و بهبود بینایی مورد استفاده قرار گیرد.

دژنراسیون شبکیه چشم

بهترین دکتر درمان بیماری های چشمی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی مشکلات چشم شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان مشکلات مختلف چشمی خود می توانید به دکتر رضا پورمازار متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا بیماری های مختلف چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای فرآیندهای درمانی هستید یا خیر.