زخم قرنیه چیست و آیا خطرناک است؟
زخم قرنیه شامل یک زخم باز بر روی سطح قرنیه چشم است. این بیماری که همچنین با عنوان کراتیت نیز شناخته می‌شود بر اثر عوامل مختلف ایجاد می‌شود. روش‌های درمانی مختلفی برای زخم قرنیه وجود دارد که بسته به شدت علائم می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. در این مطلب به بیماری زخم قرنیه به طور کامل پرداخته شده است.
زخم قرنیه چیست؟
زخم قرنیه شامل ساییدگی یا زخم باز در سطح قرنیه است. قرنیه ناحیه شفاف در قسمت جلوی چشم است و به عنوان پنجره عمل کرده و بینایی از طریق آن صورت می‌گیرد. علاوه بر این، قرنیه باعث شکستن نور و محافظت از سایر قسمت‌های چشم می‌شود. اگر قرنیه به دلیل عفونت یا آسیب ملتهب شود، ممکن است دچار زخم شود. زخم قرنیه یک بیماری جدی است که باید به سرعت درمان شود. این امر از مشکلات بینایی پایدار جلوگیری می‌کند. اگرچه گزینه‌های دارویی مؤثر برای درمان زخم قرنیه در دسترس هستند، اما زخم قرنیه در برخی موارد می‌تواند باعث کاهش شدید بینایی و حتی کوری شود.
زخم قرنیه چیست و آیا خطرناک است؟
علائم زخم قرنیه
در اکثر موارد علائم عفونت ممکن است قبل از پی بردن به زخم قرنیه مشاهده شود. علائم عفونت شامل موارد زیر است:
- خارش چشم
- آبریزش چشم
- ترشحات چرک مانند از چشم
- احساس سوزش یا وجود جسم خارجی در چشم
- چشم قرمز یا صورتی
- حساسیت به نور
پس از بروز علائم عفونت، علائم زخم قرنیه بروز می‌یابند. علائم و نشانه‌های زخم قرنیه شامل موارد زیر است:
- التهاب چشم
- درد چشم
- آبریزش بیش از حد
- تاری دید
- ایجاد لکه‌های سفید بر روی قرنیه
- پلک‌های متورم
- ترشح چرک از چشم
- حساسیت به نور
تمام علائم زخم قرنیه شدید بوده و برای جلوگیری از نابینایی باید سریعاً درمان شوند. زخم قرنیه مانند یک ناحیه خاکستری یا سفید بر روی قرنیه به نظر می‌رسد. برخی از انواع زخم‌های قرنیه بسیار کوچک بوده و بدون استفاده از ابزارهای ذره بینی قابل مشاهده نیستند.
چه افرادی در معرض خطر ابتلا به زخم قرنیه قرار دارند؟
افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری زخم قرنیه قرار دارند، عبارتند از:
- افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند
- افراد مبتلا به زخم‌های سرد، آبله مرغان یا زونا
- افرادی که از قطره‌های چشمی استروئیدی استفاده می‌کنند
- افراد مبتلا به بیماری خشکی چشم
- افراد مبتلا به اختلالات پلک که مانع عملکرد صحیح پلک می‌شوند
در صورت استفاده از لنزهای تماسی، کنترل ایمنی، نگهداری و تمیز کردن لنزها از اقدامات اساسی برای کاهش خطر ابتلا به زخم قرنیه است.
علل ابتلا به زخم قرنیه
زخم قرنیه ممکن است در اثر عوامل مختلف ایجاد شود. به عنوان مثال آسیب‌دیدگی چشم در اثر فعالیت‌های روزمره می‌تواند منجر به ساییدگی و زخم در سطح قرنیه شود. همچنین در صورت استفاده از لنزهای تماسی، مراقبت صحیح از آنها به جلوگیری از خراشیدگی قرنیه کمک می‌کند. به طور کلی زخم قرنیه معمولاً به دلیل عوامل زیر ایجاد می‌شود:
- عفونت های باکتریایی: این موارد در افراد استفاده کننده از لنزهای تماسی به ویژه افرادی که از لنزها به صورت طولانی مدت استفاده می‌کنند، شایع‌تر است.
- عفونت های ویروسی: ویروسی که باعث تب‌خال می‌شود در طول دوره‌های زمانی به طور مجدد عود می‌کند. این حملات در اثر استرس، نقص نقص سیستم ایمنی بدن یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شود. همچنین ویروس آبله مرغان و زونا می‌تواند منجر به زخم قرنیه شود.
- عفونت های قارچی: استفاده نادرست از لنزهای تماسی یا قطره‌های چشمی استروئیدی می‌تواند منجر به عفونت‌های قارچی و در نتیجه زخم قرنیه شود. همچنین آسیب قرنیه می‌تواند منجر به کراتیت قارچی شود.
- عفونت های انگلی: آکانتامبا یک آمیب میکروسکوپی و تک سلولی است که می‌تواند باعث عفونت در انسان شود. آنها شایع‌ترین آمیب ها در آب شیرین و خاک هستند. وقتی آکانتامبا وارد چشم شود، می‌تواند عفونت‌های شدیدی را ایجاد کند.
زخم قرنیه چیست و آیا خطرناک است؟
سایر علل زخم قرنیه عبارتند از:
- خراش یا سوختگی قرنیه به دلیل آسیب‌دیدگی چشم، خراش و بریدگی می‌تواند توسط باکتری‌ها آلوده شده و منجر به زخم قرنیه شود. این آسیب‌ها می‌توانند از طریق خراش ناخن، برش کاغذ، شانه زدن سر یا شاخه‌های درختان ایجاد شوند.
- سندروم خشکی چشم
- اختلالات پلک که از عملکرد مناسب پلک جلوگیری می‌کنند، احتمال ابتلا به زخم قرنیه را افزایش می‌دهند.
تشخیص زخم قرنیه
چشم پزشک می‌تواند در طی معاینه چشم، زخم‌های قرنیه را تشخیص دهد. تشخیص زخم قرنیه به صورت زیر است:
- آزمایش لکه دار کردن چشم با فلوئورسین: در طی این آزمایش چشم پزشک قطره‌ای از رنگ نارنجی فلورسین را بر روی یک قطعه نازک از کاغذ بلات قرار می‌دهد. سپس با کمی لمس کاغذ بر روی چشم یک لکه رنگی در چشم ایجاد می‌کند. در مرحله بعد پزشک با استفاده از میکروسکوپ، نور بنفش خاصی را به چشم تابانده تا مناطق آسیب دیده در قرنیه را تشخیص دهد. با تابش نور بنفش به قرنیه، آسیب قرنیه به رنگ سبز دیده می‌شود.
- در صورت وجود زخم قرنیه، چشم پزشک به دنبال یافتن علت آن خواهد بود. برای انجام این کار پزشک ممکن است چشم را با قطره‌های چشمی بی حس کرده و سپس به آرامی زخم را خراشیده تا از آن نمونه برداری کند. این نمونه در آزمایشگاه از نظر وجود باکتری، قارچ یا ویروس تحت بررسی قرار می‌گیرد.
درمان زخم قرنیه
زمانی که پزشک علت زخم قرنیه را مشخص کند، می‌تواند با استفاده از داروهای ضد باکتری، ضد قارچی یا ضد ویروسی مشکل اساسی را برطرف کند. همچنین در صورت ملتهب و متورم بودن چشم، ممکن است قطره‌های کورتیکواستروئیدی چشم را تجویز کند. در طول درمان متخصص چشم انجام دادن موارد زیر را منع خواهد کرد:
- استفاده از لنزهای تماسی
- استفاده از مواد آرایشی
- مصرف داروهای خاص
- دست زدن بی مورد به چشم
زخم قرنیه چیست و آیا خطرناک است؟
پیوند قرنیه
در موارد شدید، زخم قرنیه ممکن است به پیوند قرنیه نیاز داشته باشد. پیوند قرنیه شامل برداشتن بافت قرنیه از طریق جراحی و جایگزینی آن با بافت دهنده است. پیوند قرنیه یک روش کاملاً ایمن است. اما مانند هر روش جراحی دیگر با برخی خطرات همراه است. خطرات ناشی از پیوند قرنیه عبارتند از:
- رد بافت دهنده
- ایجاد گلوکوم
- عفونت چشم
- آب مروارید
- تورم قرنیه
مراجعه به پزشک
چشم یکی از اعضای مهم بدن انسان است که هرگونه بی توجهی به ناراحتی‌های چشمی می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری را به همراه داشته باشد. در صورت ابتلا به بیماری‌های چشمی می‌توانید به صورت حضوری به مطب دکتر رضا پورمازار متخصص چشم در تهران مراجعه کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.