عوامل مهم کاهش بینایی کودکان
عوامل مهم کاهش بینایی کودکان
۷ عامل مهم که باعث کاهش بینایی در کودکان می شود
کاهش بینایی در کودکان یکی از مشکلات رایج است که باید به آن توجه ویژه داشت؛ زیرا برخی اوقات عامل ایجاد کاهش بینایی می تواند آسیب های بیشتری به سیستم بینایی کودک وارد کند؛ به همین خاطر باید کودک تحت نظر پزشک متخصص قرار بگیرد تا مشکل کنترل شود. در ادامه قصد داریم ۷ عامل مهم که باعث کاهش بینایی در کودکان می شود را بررسی کنیم تا با علم بیشتر در این زمینه از آسیب های جدی به بینایی جلوگیری شود.
کاهش بینایی در کودکان
با تضعیف بینایی در کودکان فعالیت آن ها نیز کاهش می یابد؛ زیرا نمی توانند به درستی اجسام و اشخاص مقابل را تشخیص دهند. به همین خاطر معمولاً در مکان های شلوغ فعالیت برای آن ها سخت می شود. برخی کودکان دچار تنبلی چشم خواهند شد که علت آن نیز کاهش بینایی است و اگر به موقع تشخیص داده شود تا حد زیادی در افزایش کیفیت زندگی کودک نقش دارد. لازم به ذکر است که دلایل کاهش بینایی کودکان متفاوت است ولی برای هر کدام از آن ها راهکار و روش درمان مناسبی توسط پزشک در نظر گرفته می شود تا هر چه زودتر اختلال کنترل شود.
عوامل مهم کاهش بینایی کودکان
عوامل مهم کاهش بینایی در کودکان
در اغلب موارد افزایش طول محوری چشم یا نزدیک بینی باعث بالا رفتن نمره چشم در کودکان و کاهش بینایی آن ها می شود. ۷ عامل مهم که باعث کاهش بینایی در کودکان می شوند، عبارتند از:
۱. ژنتیک و وراثت: مهم ترین عامل در ایجاد ضعف بینایی کودکان و همچنین ایجاد نزدیک بینی ژنتیک است. معمولاً در کودکانی که هر ۲ والد مبتلا به نزدیک بینی هستند، بیشتر شاهد بروز چنین وضعیت بینایی هستیم.
۲. استفاده بیش از حد از عینک: اگر کودک مبتلا به نزدیک بینی خفیف شده باشد و دائماً از عینک استفاده کند، وضعیت بینایی او بدتر می شود؛ به همین خاطر معمولاً پزشکان توصیه می کنند فقط برای انجام کارهایی که نیاز به مشاهده فاصله نزدیک است از عینک استفاده شود.
۳. استفاده از عینک با اصلاح کامل: معمولاً توصیه می شود کودکان مبتلا به نزدیک بینی از عینک هایی با اصلاح کامل استفاده نکنند؛ زیرا باعث تشدید وضعیت نزدیک بینی می شود.
۴. استفاده بیش از حد از ابزار الکترونیکی: نزدیک بینی کودکان با استفاده از ابزاری مثل تلویزیون، کامپیوتر و موبایل تشدید می شود؛ بنابراین توصیه شده است استفاده از این ابزار به حداقل برسد.
۵. آب مروارید کودکان: بسیاری از کودکان از بدو تولد دچار آب مروارید می شوند. تشخیص آب مروارید در مراحل اولیه بسیار مهم است؛ زیرا در صورت تشخیص دیر هنگام مشکلات بینایی بسیار جدی تری برای کودک ایجاد می کند.
۶. ترومای چشمی یا آسیب فیزیکی به چشم: بسیاری از کودکان در حین بازی و فعالیت دچار سانحه می شوند که در برخی موارد به چشم آن ها آسیب های جدی وارد خواهد شد.
۷. آسیب به شبکیه: بسیاری از بیماری ها مانند رتینیت پیگمنتوزا باعث آسیب به شبکیه چشم می شوند که تا حد زیادی بینایی کودک را تحت تأثیر قرار می دهند.
تغییرات چشمی کودکان
طول چشم نوزادان تازه متولد شده حدوداً ۵/۱۶ میلی متر است. در سنین ۲۰ و ۲۱ سالگی رشد طولی چشم ها متوقف می شود و در حالت طبیعی به طول ۲۴ میلی متر می رسد. رشد چشم می تواند روی انعکاس نور به درون شبکیه نیز تأثیر بگذارد و شرایط خاصی را در موقعیت جدید ایجاد کند؛ بنابراین رشد طولی چشم ها نیز اهمیت بسیار زیادی دارد.
نزدیک بینی کودکان
نزدیک بینی می تواند در اثر طویل شدن رشد چشم افزایش پیدا کند. کودکانی که نزدیک بینی آن ها از نوع متوسط تا شدید است و با سرعت افزایش پیدا می کند، به شدت در معرض خطر ابتلا به بیماری های شبکیه و مشکلات دیگر چشمی قرار دارند که می تواند بینایی را نیز تهدید کند. توجه داشته باشید که کودکان در سال های اولیه زندگی سعی دارند با محیط اطراف خود تعامل داشته باشند؛ بنابراین باید از بینایی دور و متوسط برای ارتباط با محیط اطراف استفاده کنند. به همین خاطر درمان و کنترل نزدیک بینی اهمیت زیادی دارد.
تنبلی چشم در کودکان
تنبلی چشم زمانی رخ می دهد که بینایی یکی از چشم ها به طور صحیح رشد نکند. پزشکان این حالت را آمبلیوپی می نامند. اگر این وضعیت بدون درمان رها شود، به مرور باعث می شود تا مغز پیام های ارسالی از طریق چشم ضعیف را به طور کل حذف کند؛ بنابراین باعث ایجاد مشکلات دائمی بینایی می شود.
تنبلی چشم در کودکان معمولاً در سنین ۶ تا ۹ سال ایجاد می شود. باید قبل از ۷ سالگی علایم ضعیف شدن چشم در کودک شناسایی شود و درمان تنبلی چشم انجام شود؛ زیرا در این سن شانس اصلاح کامل بیماری بسیار زیاد است. از جمله علایم رایج تنبلی چشم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
· کودک در تشخیص نزدیک یا دور بودن اجسام و درک عمق مشکل دارد.
· لوچی یا بستن یک چشم مشاهده می شود.
· کودک سرش را زیاد کج می کند تا دید بهتری داشته باشد.
· چشم به درون یا بیرون سرگردان است.
· چشم های کودک به صورت هماهنگ عمل نمی کنند.
عوامل مهم کاهش بینایی کودکان
مراجعه به پزشک
معمولاً والدین چند هفته بعد از تولد نوزاد متوجه سرگردانی چشم ها می شوند در این حالت باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند. سابقه خانوادگی چشم ضربدری، آب مروارید دوران کودکی و سایر بیماری‌ه ای چشمی در بررسی بینایی کودک نقش مهمی دارند و این ارزیابی تا حد بسیار زیادی از مشکلات جدی در بینایی جلوگیری می کند. در سنین بزرگ تر نیز معمولاً پزشک یا پرستار مدرسه متوجه مشکل در بینایی می شوند و از خانواده می خواهند تا فرزندشان را به یک متخصص چشم برای بررسی بیشتر بسپارند. نظر متخصص انحراف چشم کودکان برای موارد پیشرفته تر الزامی است.
معمولاً اغلب مشکلات بینایی در صورت تشخیص زود هنگام قابل درمان و اصلاح هستند. علائمی که باید به آن ها توجه داشته باشید:
· قرمزی در چشم ها مشاهده شود.
· چشم ها نسبت به حالت طبیعی متفاوت باشند.
· اشک ریزش بیش از حد معمول باشد.
· چشم ها همتراز نباشند یا با یکدیگر حرکت نکنند.
· پس از ۶ ماهگی چشم ها به صورت ضربدری قرار داشته باشند.
· اندازه مختلف، رنگ غیرعادی یا تغییر رنگ در مردمک ها مشاهده شود.
در صورت مشاهده علائم فوق می توانید از طریق شماره های درج شده در سایت، برای ویزیت حضوری توسط دکتر رضا پورمازار جراح و متخصص بیماری های چشمی نوبت بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.